ԻՆՉՈՒ ՄԻԱՑՈՒՄ ՈՒ ՈՉ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱԴՐՈՒՄ

26 ՓԵՏՐՈՒԱՐ 2019 – ԱՆԴՐԱԴԱՐՁ – ԿՐՕՆԱԿԱՆ ՀԱՐՑԵՐ:

ԻՆՉՈՒ ՄԻԱՑՈՒՄ ՈՒ ՈՉ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱԴՐՈՒՄ:

Հետաքրքիրն է որ ամէն առթիւ որ հայ եկեղեցւոյ կաթողիկոսաց միջեւ հանդիպում մը կը կայանայ, անպայման կը բացուին լեզուներ որոնք կը բարբառին զոյգ նուիրապետական աթոռների ըստ իրենց ուշացած միաւորման մասին:

Իսկ աւելին հետաքրքիրն այն է որ այդ միաւորման մասին բարբառողներն շատ իմաստով Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան նկատմամբ որոշ մեղադրական նայուածք մը կը սեւերէն ՛ այդ միացման առաջին քայլի ակնկալութիւնը անպայման վերաբերեցնելով Կիլիկիոյ:

Իսկ վերջապէս ամենէն հետաքրքիրն այն է որ ,այդ բոլոր խելացիներն, այդ միացման աննախընթաց ժամադրութիւնը կը տեսնեն Հայաստանի վերանկախացման պահուն զուգահեռ , երբեւէ չանդրադառնալով որ Սիսի կաթողիկոսութիւնը որպէս նուիրապետական աթոռ որեւէ ոչ պատմական ոչ ալ կազմակերպչական նկատառելի կապակցութիւն ունեցած է Հայաստանի անկախութեան փաստի հետ, այլ ընդհակառակն՛ այն որպէս անկախ աթոռ իր ժողովուրդի ծառայութիւնն է բերած եւ հեռաւոր եւ մօտաւոր անցեալին երբ Հայաստան թէ Էջմիածինն իրենց իսկ անկախութիւնից էին զրկուած:

Եկէք պահ մը մոռանանք Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան պատմական քաղաքական, պահանջատիրական ազգային զանազան դրսեւորումներն ապա խորքն ու իմաստն ու անցնենք աւելին այժմէական իրավիճակին ու հարցնենք :

Հետաքրքիրն է ,ինչու է այս աճապարանքն :

Արդեօք այս միացումից ինչ է դուրս գալու:

Արդեօք սա վերջին երեսնամեակին Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան ծառայութեան դաշտերից որ մէկն է յագեցած որ մտածուէր տուն դարձի մասին:

Արդեօք ուր կարելի է ծառայութիւնը ամբողջացած նկատել ու պայուսակն հաւաքել ու տուն դառնալ :

Արդեօք որու է գաղտնիք որ սփիւռքն ցաւ ի սիրտ ամէն օր առաւել քանակական վտանգաւոր յաւելում կը կռէ, տակաւին չխօսելու տարածքների հեռաւորութեան ու այլանդակութեան մասին:

Արդեօք ինչու չխօսինք այդ տարածքների լեզուական ընկերային հոգեբանական երեսներու մասին ու այդ նկատառումներով , զոյգ աթոռների միջեւ տարածքների աւելին գործնական բաշխումի մասին :

Արդեօք ինչու չխօսիլ ինքնին Հայաստան աշխարհում հոգեւոր ծառայութեան հսկայական բացթողումների մասին որոնց պատասխանը ի բացակայութիւն հայ հոգեւորականին վստահուած է աղանդաւորներներին:

Արդեօք ինչու մինչեւ սփիւռքին տուն դարձը,սփիւռքի ծառայութիւնը չթողիլ, գոնէ հարիւրամեակ մը ու շատ աւելին սփիւռքի զաւակ Սփիւռքեան աթոռներուն ու կեդրոնանալ մայր հողին :

Վերջապէս հաւատալ թէ աթոռներու միաւորման օրակարգն շատ աւելին խրթինն է ,մի գուցէ սա օրերին անիմաստն , քան աթոռների միջեւ ծառայութեան դաշտի համադրումը ՛ համագործակցութիւնը ,ինչու չէ փոխադարձ եղբայրութեան ճանաչումը:

ՍԵՐՈԲ ՍԱՀԱԿԵԱՆ- /www.facebook.com/photo.php?fbid=1659874294158541&set=a.228013960677922&type=3&theater

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail