Արամի յուղարկաւորութիւնն է, Օրը 1 Փետրուար 1919-ն է, Հազարաւոր մարդիկ Պօղոս-Պետրոս եկեղեցիին դուրսը հաւաքուած են…

Արամի յուղարկաւորութիւնն է, Օրը 1 Փետրուար 1919-ն է, Հազարաւոր մարդիկ Պօղոս-Պետրոս եկեղեցիին դուրսը հաւաքուած են…

Օրը 1 Փետրուար 1919-ն է:

Հայոց Լեզուն, Հայոց Պատմութիւնն ու Հայկական Մշակոյթն՝ իմ անձնական պաշտպանութեան ներքոյ են

Արամի յուղարկաւորութիւնն է: Հազարաւոր մարդիկ Պօղոս-Պետրոս եկեղեցիին դուրսը հաւաքուած են… Դիակը տանող կառքը պարապ է որովհետեւ Արամին դագաղը ձեռքերու վրայով կը հասնի գերեզմանոց…

«Ես գիտէի, թէ ի՞նչ եղած էր Արամը այդ ժողովուրդին համար, բայց եւ այնպէս, երբ դագաղը դուրս բերինք բնակարանէն, այն, ինչ որ տեսայ դուրսը, վայրկեան մը սթափեցուց մեծ կորուստի ազդեցութիւնը եւ զարմանք պատճառեց: Աչքդ որ կողմը որ ուղղէիր՝ ծով բազմութիւն: Փողոց, տանիք, պատշգամբ, լուսամուտ՝ ամէն տեղ բռնուած էր մեծ տարածութեան վրայ: Ամբողջ քաղաքը, մեծ ու փոքր, դուրս եկած էին փողոց: Պօղոս-Պետրոս եկեղեցիէն սկսած մինչեւ հանգստարան դիակառքը մնաց դատարկ: Դագաղը կը տանէին ձեռքերու վրայ: Այդ օրը Հայաստանի մայրաքաղաքը համակուած էր ընդհանուր սուգով…»:

Արշալոյս Աստուածատրեան (Արամին ընկերը)

Հայոց Լեզուն, Հայոց Պատմութիւնն ու Հայկական Մշակոյթն՝ իմ անձնական պաշտպանութեան ներքոյ են

www.facebook.com/RadioYAN/photos/a.563490417059393/3593369160738155/?type=3&theater

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail