ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ – ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ – Այսօր Հայաստանի Հանրապետութիւնն է, ուր մենք պէտք է որոնենք եւ գտնենք մեր փրկութիւնը,

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ – ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ – Այսօր Հայաստանի Հանրապետութիւնն է, ուր մենք պէտք է որոնենք եւ գտնենք մեր փրկութիւնը, մեր դարաւոր տենչերի իրագործումը

Nazareth Berberian – ««ՆԱԽՈՐԴ ԲԱՐԻ ԼՈՅՍԸ»»

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆԻ ՀԵՐԹԱԿԱՆ «ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ»Ը

ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ

«Այսօր Հայաստանի Հանրապետութիւնն է,
ուր մենք պէտք է որոնենք եւ գտնենք
մեր փրկութիւնը,
մեր դարաւոր տենչերի իրագործումը»

1 Փետրուար 2020

Իրերի բերմամբ, Հայաստանը վերաշինւում է Երեւանից եւ ո՛չ Կարինից կամ Մուշից… Միթէ՞ սա պատճառ է, որ այդ վերաշինումը լինի մեզ համար պակաս սիրելի, պակաս ցանկալի, պակաս ոգեւորիչ:

Մենք պէտք է ունենանք ազատ ու անկախ պետութիւն մեր հայրենի հողի վրայ: Սա է մեր պահանջը, մեր նպատակը: Իսկ թէ որտեղի՞ց կը սկսուի պետութեան կազմակերպութիւնը – հիւսիսից թէ հարաւից, արեւելքից թէ արեւմուտքից – դա արդէն մանրամասնութիւն է, որ ոչ մի արժէք չունի պատմական դատի վեհութեան առաջ:

Ահռելի զոհաբերութիւնների, անասելի տանջանքների ու զրկանքների, արիւնահեղ կռիւների ու յամառ աշխատանքի գնով հաստատուել է այսօր Արարատեան դաշտի վրայ ու նրա շուրջը Հայաստանի Հանրապետութիւնը:

Սա՛ է այն կորիզը՝ որը զարգանալով ու ծառայելով, պէտք է տայ մեզ անկախ ու Միացեալ Հայաստանը:

Ամէն մի հայ մարդ պէտք է լաւ հասկանայ այս իրողութիւնը եւ ըստ այնմ վարուի:

Այսօր Հայաստանի Հանրապետութիւնն է, ուր մենք պէտք է որոնենք եւ գտնենք մեր փրկութիւնը, մեր դարաւոր տենչերի իրագործումը: Այստե՛ղ է, որ հայ ցեղը պէտք է կեդրոնացնէ այսօր իր ամբողջ ուշադրութիւնը, իր միտքն ու հոգին, իր ստեղծագործական բոլոր կորովը,- որովհետեւ այստեղի՛ց է, որ նա պէտք է ընդլայնացնէ սահմանները, վերաշինէ ամբողջական Հայաստանը:

Ա՛յս է պատմութեան հրամայական թելադրանքը:

Հանրապետութեան թշնամին Հայութեան թշնամին է:

Հայը, որ կը յանդգնի խէթ աչքով նայելու Հանրապետութեան վրայ – դաւաճան է Հայկական մեծ դատին:

Խմբուել՝ անկեղծօրէն ու անվերապահօրէն՝ Հանրապետութեան շուրջը, ոյժ եւ կենսունակութիւն տալ նրան – ահա՛ օրուայ պահանջը, ահա՛ ամէն հայի սրբազան պարտքը:

*
* *

Ազգային-քաղաքական իր խոհականութեամբ ու պատգամով, այլեւ իր հնչեղութեամբ ու այժմէականութեամբ՝ այսօրուան բարի լոյսի մեր խոկումը թեւաւորող այս ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԱՆ ԿՏԱԿին տէրն է ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ ՔԱՋԱԶՆՈՒՆԻ (Տէր-Յովհաննիսեան, 1867-1938)։

Փետրուար 1ի ծնունդ է 28 Մայիս 1918ին ստեղծուած Հայաստանի Հանրապետութեան անդրանիկ վարչապետը՝ ազգային-կուսակցական ծառայութեան եւ քաղաքական-պետական պատասխանատուութեան հարուստ ժառանգութիւն ու վաստակ իր անունին կապած Դաշնակցութեան ղեկավար գործիչը, որուն կարապի երգը հանդիսացած «Հ․ Յ․ Դաշնակցութիւնը անելիք չունի այլեւս» գրքոյկը վերջերս շեշտակի կարեւորութեամբ լուսարձակի տակ առնուած է հայ քաղաքական մտքի մերօրեայ յառաջապահներուն կողմէ։

Բարի լոյս՝ Հայաստանի եւ Հայութեան սրբութիւն սրբոցին բաց մտքով եւ նոյնքան բաց ճակատով ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ԳԵՐԱԳՈՅՆը զոհաբերելու պատրաստ ԳԱՂԱՓԱՐԻ ՆՈՒԻՐԵԱԼՆԵՐՈՒՆ։

Քաջազնունի բաց մտքով ու բաց ճակատով քալեց հայոց պատմութեան քառուղիներէն եւ ծառայեց մէկ ու միակ ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԱՆ ՍՐԲՈՒԹԵԱՆ, որ Ազգի եւ Հայրենիքի նկատմամբ ԱԶԳԱՅԻՆ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԵԱՄԲ գործելու ԻՆՔՆԱՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԻՒՆՆ էր։

Բարի լոյս՝ վերանկախացեալ Հայաստանի Հանրապետութիւնը ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ու ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ուղիով յառաջ մղելու այգաբացին իր հայեացքը յառած ՅԵՂԱՓՈԽԱՇՈՒՆՉ ՀԱՅՈՒԹԵԱՆ, որ Հայաստանի անկախութիւնը կերտած անզուգական սերունդին ԱՒԱՆԴը վերանորոգելու տարերքով կ՚ողջունէ Հայաշխարհի արեւածագը։

Բարի լոյս՝ միջոցն ու գործիքը նպատակին հաւասարեցնելու, այլեւ նոյնինքն նպատակի վերածելու ամէն կարգի ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ յաղթահարելու արթնամտութեամբ մեր վաղուան պայծառ օրուան սեւեռողներուն։

Բարի լոյս՝ Ազգի եւ Հայրենիքի երթը արգելակող ԻՆՔՆԱԽԱԲԷՈՒԹԵԱՆ ու ԻՆՔՆԱԳՈՀՈՒԹԵԱՆ որոգայթները յաղթահարելու Քաջազնունիի ԿՏԱԿին ներշնչումով․-

*
* *

Նոր դրութիւնը նոր պահանջներ կ՚առաջադրի:

Քաղաքական (ու մանաւանդ յեղափոխական) կուսակցութիւնները չեն կարող կերպարանափոխուել անվերջ, ամէն օրուայ պահանջի համեմատ: Նրանք ծագում են որոշ շրջաններում՝ որոշ գործ որոշ միջոցներով կատարելու համար. երբ դրութիւնը փոխւում է հիմնովին, պէտք է փոխուին եւ քաղաքական խմբումները:

Կուսակցութիւնը չէ կարող ազտաուել իր անպէտքից, որքան էլ կամենայ անցեալը միշտ անդրադառնալու է ներկայի վրայ, կաշկանդելու է այն: Կան յիշողութիւններ, սովորութիւններ, կապեր, համակրութիւններ ու հակակրութիւններ, որոնք — նոյնիսկ ակամայից ու անգիտակցօրէն – յայտ են գալու ու մի տեսակ անաքրոնիզմ մտցնելու առօրեայ աշխատանքների մէջ:

Նոր գինին չի կարելի լեցնել հին տիկերի մէջ, գիտէք որ տիկերն էլ կը պատռուեն, գինին էլ կը թափուի:

Անցեալում Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը պէտք էր Հայաստանին ու հայ ժողովուրդին ապագայում նա պէտք չի լինելու այլեւս: Ուրիշ Դաշնակցութիւն պիտի փոխարինի նրան,- թերեւս հայ պետական Դաշնակցութիւն:

Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը անելիք չունի այլեւս, ոչ ներկայում, ոչ ապագայում. նա վերջ պիտի դնի իր գոյութեան:

Պիտի անի այդ՝ նոյն իսկ իր սեփական անցեալը, իր անունն ու պատիւը փրկելու համար:

Նայենք մեր շուրջը, միթէ մենք ապրո՞ւմ ենք այսօր, միթէ ունե՞նք կուսակցական կեանք ու աշխատանք։ Միթէ չե՞նք տեսնում, որ քայքայման պրոցէսի մէջ ենք արդէն եւ որ քայքայման պատճառները արտաքին ու պատահական չեն, այլ ներքին են, օրգանական…

Երիտասարդութիւնը, նոր սերունդը մեզ հետ չէ այլեւս, ինչպէս էր 20-25 տարի առաջ: Թարմ, ոգեւորութիւնով ու հաւատով լի ոյժեր չեն գալիս շատացնելու մեր շարքերը, փոխարինելու յոգնածներին, ինքնավստահութիւնն ու հաւատը կորցրածներին: Ընդհակառակը՝ փախչում են մեզանից, լքում են կուսակցութիւնը կամ – որ շա՛տ աւելի վատ է – մնում են միայն անուանօրէն, իներտ, անտարբեր, աշխոյժից ու ոգեւորութիւնից զուրկ, աշխատանքի անընդունակ, մահուան ցուրտը սրտերի մէջ ու հեգնական ժպիտը շրթունքների վրայ:

Մենք չենք ուզում տեսնել իրականութիւնը եւ սովորութիւն ենք արել մի շաբլօն բացատրութիւն տալու երեւոյթին – ասում ենք. վատերն են, շահախնդիրները, վարձկաններն ու վախկոտները, որ լքում են մեզ իսկ լաւերը, անկեղծները, անշահախնդիրները, գաղափարականներն ու գիտակիցները, հոգով ու մտքով առողջները մնում են մեզ հետ, ինչպէս եւ եղել են միշտ… միթէ՞ բացատրութիւն է սա, միթէ՞ այս որակումը նոյնը չէ, ինչ եւ բոլշեւիկների յիմար խօսքը, թէ բուրժուազիի վարձկաններն են, աւազակները, թալանչիները ու ամէն կարգի բախտախնդիրները, որ կազմում են այսօր Դաշնակցութիւնը։

Սա բացատրութիւն չէ, միամիտ երեխաների կամ անզուսպ խուժանավարների խօսք է սա:

Մեր կուսակցութիւնը քայքայւում է, որովհետւ կորցրել է իր raison d՚etreը: Ահա դառն ճշմարտութիւնը: Քաջութիւն պիտի ունենանք խոստովանելու այդ ճշմարտութիւնը եւ հարկաւոր եզրակացութիւնն անելու:

Իսկ միակ կարելի եզրակացութիւնն այն է, որ պէտք է վերջ դնենք մեր կեանքին:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ