ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ – ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ – Բոլորն ունեն շանս նոր արժէքներին եւ համակարգին ինտեգրուելու եւ այդ արժէքները որդեգրելու,
Nazareth Berberian – ««ՆԱԽՈՐԴ ԲԱՐԻ ԼՈՅՍԸ»»
ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆԻ ՀԵՐԹԱԿԱՆ «ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ»Ը
ԲԱՐԻ ԼՈՅՍ
«Բոլորն ունեն շանս նոր արժէքներին եւ համակարգին ինտեգրուելու եւ այդ արժէքները որդեգրելու,
բայց նախայեղափոխական արժէքները, յարաբերութիւնները շանս չունեն վերակենդանանալու»
2 Մարտ 2020
Բարի լոյս՝ Միացեալ Ազգերու Կազմակերպութեան նիւ-եորքեան կեդրոնատեղին զարդարող պետական դրօշներու շարքին 28 տարիէ ի վեր ծածանող Հայոց անմահ ԵՌԱԳՈՅՆին։
Բարի լոյս եւ վարձքը կատար բոլոր անոնց՝ որոնք մեր ժողովուրդը պաշտօնապէս ներկայացուցին միջազգային ատեաններու մօտ, քաղաքական անդուլ պայքար մղեցին եւ պետականօրէն յաջողութեամբ պսակեցին Հայաստանի ու Հայութեան լիիրաւ եւ լիարժէք անդամակցութիւնը ազգերու եւ պետականութեանց միջազգային մեծ ընտանիքին՝ Մ․Ա․Կ․ին։
Մարտ 2ի այս օրը, 1992 թուականին, հայոց Եռագոյնը հանդիսաւորապէս բարձրացուեցաւ Մ․Ա․Կ․ի Նիւ Եորքի կեդրոնատեղիի մուտքին եւ սկսաւ ծածանելու Մ․Ա․Կ․ի ճակատը զարդարող դրօշներու շարքին։ Նոյն օրը նաեւ Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութիւնը՝ ներկայացուած օրուան արտաքին գործոց նախարար Րաֆֆի Յովհաննիսեանի անձով, հայերէն եւ անգլերէն լեզուներով ողջոյնի իր խօսքը ուղղեց միջազգային հանրութեան։
Յուշատետրի փոստը ամփոփ գիծերու մէջ ներկայացուցած է այսօրուան խորհուրդը։
Բարի լոյս՝ միջազգային ընտանիքէն ներս Հայաստանի եւ Հայութեան տեղն ու դերը միշտ բարձր պահելու եւ արժանաւոր փոքր ածուի մեր ԱՒԱՆԴը վերանորոգելու ջերմեռանդութեամբ իրենց ամէնօրեայ աշխատանքին լծուող հայոց աշխարհացրիւ բեկորներուն։
Համացանցի վրայ ուշագրաւ էր այսօր նորովի լուսարձակի տակ բերուած հարցազրոյց մը Հայաստանի առաջին արտգործնախարարին հետ՝ «Րաֆֆի Յովհաննիսեան.- «Հայ ժողովուրդը կարող է իրացնել ընտրական յեղափոխութիւն» խորագրին տակ։
«Ազատութիւն» ռատիոկայանի հայկական բաժնի խմբագրութեան կողմէ Հրայր Թամրազեան վարած է 29 Յունուար 2013ին հաղորդուած յիշեալ հարցազրոյցը, որ ի դէպ կը զուգադիպէր այդ ժամանակ «Ժառանգութիւն» կուսակցութեան կողմէ Րաֆֆի Յովհաննիսեանի նախագահական ընտրութեանց թեկնածու առաջադրումին։
Հարցազրոյցի հետագայ հատուածը կիզակէտը կը կազմէ այսօրուան խորհուրդը վերանորոգելու խորհրդածութեանց․
«Ազատութիւն» (Հրայր Թամրազեան).- Պարոն Յովհաննիսեան, հիմա Ձեր ծրագրում գրում էք, որ Դուք ընդդիմադիր էք եղել բոլոր երեք վարչակարգներին, նախագահներին։ Ի՞նչ պատահեց, արդե՞օք դա լաւ է, որ Դուք ընդդիմադիր էք եղել բոլոր երեք վարչակարգներին, ինչո՞ւ չմնացիք այդ կառավարութեան մէջ եւ չպայքարեցիք, չէ՞ որ գիտէք, թէ ընդդիմութիւնը այս երկրում այդքան մեծ լծակներ չունի, որ կարողանայ ազդել որոշ հարցերի լուծման վրայ։
«Րաֆֆի Յովհաննիսեան.- Շատ լաւ հարց է, եւ ես երբեւէ չեմ բացառել իմ սեփական սխալը, երիտասարդութեան, այսպէս, բացթողումը, բայց ես, թէկուզ երիտասարդ, եւ անգամ այս տարիքին, համարում եմ, որ ամենանուիրականը դա սկզբունքն է, ազգային շահն է, սեփական գիտակցութիւնը եւ ոչ երբեք պաշտօնի տենչանքը։
«․․․ Ցաւօք սրտի, Հայաստանի անկախութեան առաջին տարուայ ընթացքում գոնէ ես տեսայ, իմ դիտանկիւնից, որոշ սխալներ, որոնք թէ՛, այսպէս, աշխարհաքաղաքական էին, արտաքին քաղաքականութեանը վերաբերող, decision making` թէ՛ ինչպէս որոշումները կայացւում էին նեղ կուսակցական ձեւով, ինչպէս է մինչեւ օրս, թէ՛ աւելի լայն, institutional` հանրակարգային… Դրա համար կարող է իմ սխալներից, իմ թերացումներից, սուբյեկտիվ պահից բացի, կային նաեւ հիմքեր` ասելու համար, որ Հայաստանը մի փոքր շեղւում է պետութեան ինքնիշխանութիւնից, ազգային շահից, եւ դա կը վերաբերի թէ՛ Թուրքիային, թէ՛ Ռուսաստանին, բայց առաջին հերթին դա կը վերաբերի Հայաստանին, որ Հայաստանը ինքը իր ներքին որոշումների կայացումը աւելի քիչ էր վերագրում ժողովրդին, իսկ այն ժամանակ Հայաստանը ունէր, գոնէ ընկալման տեսակէտից, այդ առաւելութիւնը, որ մենք էինք ժողովրդավարութեան կղզեակը տարածաշրջանում։
Բայց այն ժամանակ ո՛չ վրացին, ո՛չ թուրքը, ո՛չ իրանցին, ո՛չ ադրբեջանցին, ո՛չ ռուսը մեզնից չխլեց այդ դափնին` մենք մեր վարքով փոխեցինք այդ բանը, ընտրութիւնների` 91ից յետոյ կայացող ընտրութիւնների, ժողովրդավարական չափանիշների, ներ-հասարակական իրաւունքների, օրէնքների պահով մենք կորցրեցինք այդ առաւելութիւնը։ Եւ դրանից յետոյ, այո՛, ճիշդ էք ասում, որ ես դարձայ ընդդիմադիր` ընդդիմադիր այդ իշխանութեանը եւ այդ նախագահութեանը, որի հանրային ծառայողը ես եմ եղել։ Դա ինչ-որ տեղ ցաւալի էր, բայց` բնականոն, եւ դրանից յետոյ, իհարկէ, մենք երբեւէ մեր նորագոյն պատմութեան ընթացքում չենք ունեցել ազատ, արդար ընտրութիւնների միջոցով իշխանութեան անցում, եւ այդ անցումը այնքան անհրաժեշտ է։ Կարող է մեր բոլոր խնդիրների լուծումը չէ այդ անցումը, բայց այնքան անհրաժեշտ է` Այբ-ը տալիս է Բեն-ին, Բեն-ը` Գիմ-ին, Գիմ-ը` յետ` Այբ-ին… Ի՛նչ էլ լինի` խորհրդարանական, նախագահական, մենք չենք տեսել այդ օրը, որ ժողովուրդը տեսնի, որ, այո՛, «իմ կամքը իրացուել է»։
(Հարցազրոյցին ամբողջութիւնը տես՝ https://www.azatutyun.am/a/24886663.html)
․․․
2013ին արդէն վաղուց շատ բան պարզ էր ու տեսանելի Հայաստանի մէջ ամրապնդուած կառավարման գողապետական համակարգին անյուսալիութեան մասին։ Բայց նոյն այդ համակարգի կազմաւորման մէջ այս կամ այն չափի դերակատարութիւն ունեցած քաղաքական ուժերն ու գործիչները – ինչպէս նոյնինքն Րաֆֆի Յովհաննէսեանը, Վազգէն Մանուկեանը եւ շատ ուրիշներ, ներառեալ՝ Դաշնակցութեան ղեկին այս կամ այն ձեւով տիրացած իշխանաւորները – ի վիճակի չեղան ընկալելու 1996էն ի վեր սեփական ժողովուրդի ծոցին մէջ խմորուող բողոքի եւ ցասումի ալիքներուն ՀՐԱՇԱԶՕՐ ԱՀԱԳՆԱՑՈՒՄը։
Հին Հայաստանի իշխանութեանց վերնախաւին մէջ կամ շուրջ միս ու ոսկոր կապած՝ ժանգոտած ու ճահճացած ուժերն ու գործիչները չկրցան կամ չուզեցին հասկնալ, որ 1988ը նուաճած ժողովուրդի հետ գործ ունին։ Արժանաւոր եւ արժանապատիւ ժողովուրդ, որ յանուն Ազգի եւ Հայրենիքի Պետական Տան ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԵԱՆ՝ կրնայ մինչեւ իսկ եօթը տասնամեակ տոկալ ու համբերել․․․ բայց մինչեւ այն սահմանագիծը, ուր ՀԱՅՈՒՆ ՀԱՄԲԵՐՈՒԹԵԱՆ ԲԱԺԱԿԸ ԿԸ ՅՈՐԴԻ։
Բարի լոյս՝ մեր ժողովուրդի սրտին ու մտքին մէջ ՀԱՅԿԵԱՆ ՈՒԺԻ ՄԱՅՐ ԱՂԲԻՒՐը որոնող, գտնող եւ ՀԱՒԱՔԱԿԱՆ ԱՅԴ ԿԱՄՔին ամենայն ինքնահաւատարմութեամբ փարող քաղաքական ուժերուն եւ գործիչներուն, որոնք արար աշխարհին ցոյց տուին, որ կարելի է խաղաղ պայքարով, այլեւ՝ թաւշեայ յեղափոխութեամբ ամէնէն լակոնական բռնատիրութիւններն իսկ տապալել եւ ժողովուրդին վերադարձնել իր պետական իշխանութիւնը ուղղակի տնօրինելու ԻՆՔՆԱՎՍՏԱՀՈՒԹԻՒՆը։
Ինչպէս որ Մ․Ա․Կ․ին անդամագրուելու կռուաններէն զուրկ ըլլալու ժամանակ – 1988էն 1992 – հայ ժողովուրդը իր մէջ գտաւ խորհրդային «ամենազօր» կարծուած ամբողջատիրութեան դէմ անվեհեր ծառանալու անխորտակ ուժը, այնպէս ալ 2 Մարտ 1992ին Մ․Ա․Կ․ին Հայաստանի անդամակցելէն ետք՝ մեր ժողովուրդը երկար սպասեց իր կամքը արտայայտելու կոչուած անկեղծ զինուորներու, որպէսզի աշխարհով մէկ նուիրագործեն 21րդ դարուն անարիւն յեղափոխութեամբ ժողովուրդի իշխանութիւնը հաստատելու ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ՀՐԱՇՔը։
Բարի լոյս՝ վաղուան մեր օրը մեր սեփական ձեռքերով նորովի կերտելու ԳԱՂԱՓԱՐԱՊԱՇՏՈՒԹԵԱՆ եւ չմոռնանք յիշելու մեր ժողովուրդի թաւշեայ յեղափոխութեան առաջնորդին գաղափարական երդումն ու միանգամայն յանձնառութիւնը խտացնող վստահեցումը, որ՝
«Սա սիրոյ եւ համերաշխութեան յեղափոխութիւն է եւ իւրաքանչիւրը պէտք է փոխուելու, նոր արժէքային համակարգ որդեգրելու շանս ունենայ, բայց, կարծում եմ, որ բոլորս գիտենք, թէ հակառակի շանսը գոյութիւն չունի: Այսինքն՝ բոլորն ունեն շանս նոր արժէքներին եւ համակարգին ինտեգրուելու եւ այդ արժէքները որդեգրելու, բայց նախայեղափոխական արժէքները, յարաբերութիւնները շանս չունեն վերակենդանանալու: Յամենայն դէպս, ես՝ որպէս Հ․Հ․ վարչապետ, դա համարում եմ իմ անձնական պարտաւորութիւնը:
Նիկոլ Փաշինեան – 22 Փետրուար 2019
(տես՝ https://shamshyan.com/hy/article/2019/03/02/1118809/)
Բարի լոյս՝ Մ․Ա․Կ․ի կեդրոնի ճակատին բարձրադիր ծածանող մեր Եռագոյնին թեւ ու թռիչք տալու վճռականութեամբ պետական ինքնամաքրման ու հզօրացման մեր երթը յառաջ մղող գաղափարի անկեղծ զինուորներուն։
ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ
