Նախագահի Երդումով Արայիկ Յարութիւնեան Ստանձնեց Արցախի Չորրորդ Նախագահի Պաշտօնը
22 ՄԱՅԻՍ 2020 – ՀԱՅՈՑ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹԻՒՆ – ԿԸ ՅԻՇԵՄ ԵՒ ԿԸ ՊԱՀԱՆՋԵՄ:
Արայիկ Յարութիւնեան Մայիս 21-ին, երդման հանդիսաւոր արարողութեամբ ստանձնեց Արցախի Հանրապետութեան նախագահի պաշտօնը՝ Շուշիի Մշակոյթի եւ երիտասարդութեան կեդրոնի դահլիճին մէջ գումարուած Ազգային ժողովի յատուկ նիստին` Սահմանադրութեամբ ճշդուած կարգով:
Նախագահի երդման համար դահլիճի բեմին վրայ տեղադրուած էին Արցախի Հանրապետութեան պետական դրօշը, Սահմանադրութիւնը եւ 17-րդ դարու Աւետարանը: Պաշտօնի ստանձնման եւ երդման արարողութեան ներկայ գտնուեցան Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան, Հայաստանի Ազգային ժողովի նախագահ Արարատ Միրզոյեան, Արցախի երրորդ նախագահ Բակօ Սահակեան, երկրորդ նախագահ Արկադի Ղուկասեան, Արցախի թեմի առաջնորդ Պարգեւ արքեպիսկոպոս Մարտիրոսեան: Ազգային ժողովի յատուկ նիստին մասնակցեցան Արցախի Ազգային ժողովի պատգամաւորներ, Արցախի անվտանգութեան խորհուրդի եւ կառավարութեան անդամները, Գերագոյն դատարանի նախագահը ու Վերաքննիչ եւ Առաջին ատեանի դատարանի նախագահները, Պաշտպանութեան բանակի բարձրագոյն սպայակազմը, Կեդրոնական ընտրական յանձնախումբի անդամները, Հայաստանի եւ Արցախի կուսակցութիւններու ներկայացուցիչներ եւ ուրիշներ:
Երդման արարողութեան ընթացքին նորընտիր նախագահը ուղղեց խօսք մը, որ կու տանք ամբողջութեամբ.
«Խորհրդանշական է, որ Արցախի Հանրապետութեան նախագահի բարձրագոյն պաշտօնը ստանձնում եմ պատմական Շուշիում, այն էլ` յաղթական մայիս ամսին: Երբ 28 տարի առաջ Արցախի ինքնապաշտպանական ջոկատների կազմում գրոհում էինք Շուշիի բաղձալի բարձունքը, ես եւ բոլոր մարտիկները մեծ երազանք ունէինք տեսնել Արցախը միացած Մայր Հայաստանին, ինչպէս նաեւ ազատ օտար լծից, մահաբեր պատերազմից ու զրկանքներից: Այսինքն, երազանք ունէինք տեսնել միացեալ եւ ազատ հայրենիք: Այդ երազանքի կերտման ընթացքը հեշտ չէր… Յիշում եմ, թէ ինչպէս Շուշիի ազատագրման գործողութեան ժամանակ մեր մարտական ընկերներից Գրիգորին բոլորիցս առաջ գնաց դէպի հակառակորդի դիրքը` ասելով, որ ինքը արդէն հասցրել է չորս զաւակ ունենալ, իսկ մենք` երիտասարդներս դեռ ամուսնացած էլ չենք, եւ դրանից յետոյ վիրաւորում ստացաւ ու հրաշքով փրկուեց: Այդ ժամանակ ես հերթական անգամ հասկացայ, թէ որքա՛ն պարտական ենք Գրիգորիին ու նրա նման հազարաւոր հայորդիներին, նրանց ծնուած ու չծնուած զաւակներին, նրանց հերոսածին մայրերին ու հայրերին…
Ինքներս մեզ վստահելու եւ մեր սեփական ներուժին ապաւինելու շնորհիւ, նուիրեալների կեանքի ու ջանքի գնով, համայն հայութեան միակուռ սատարումով մեզ յաջողուել է հասնել միացեալ ու ազատ հայրենիք ունենալու մեծ երազանքին եւ 28 տարի շարունակ պահպանել ու զարգացնել այն: Այժմ նորանոր երազանքներ դնելու եւ հասնելու ժամանակն է` մէկը միւսից մեծ ու անհաւանական… Այժմ ժամանակն է երազելու եւ գործելու ռազմական, տնտեսական ու քաղաքակրթական առումներով զօրեղ հայրենիքի կերտման ուղղութեամբ… Այժմ ժամանակն է երազելու եւ գործելու ժողովրդի համար բարեկեցիկ ու արժանապատիւ կենսապայմաններ ապահովելու ուղղութեամբ… Այժմ ժամանակն է երազելու եւ գործելու մեծ հայրենադարձութեան իրականացման ուղղութեամբ… Այժմ ժամանակն է երազելու եւ գործելու հայոց միացեալ հայրենիքի համամարդկային ու միջազգային դերակատարութեան ու պատասխանատուութեան շեշտակի բարձրացման ուղղութեամբ… Այժմ ժամանակն է անհաւանական թուացող համազգային երազանքներ ունենալու եւ ինչ-որ պահի գիտակցելու, որ մեր իրական հնարաւորութիւններից անհամեմատ աւելի քիչ բան ենք երազել…
Երդւո՛ւմ եմ մեզ երազելու եւ գործելու հնարաւորութիւն պարգեւած հայորդիների յիշատակով, որ Արցախի Հանրապետութեան նախագահի պաշտօնում անելու եմ առաւելագոյնը իմ գործառոյթների պատշաճ իրականացման եւ այս ու մի շարք այլ համազգային երազանքների կեանքի կոչմանը նպաստելու ուղղութեամբ:
Սիրելի՛ հայրենակիցներ,
Արցախը Հայաստան է եւ վե՛րջ… Պատմական այս հանրայայտ բացարձակ ճշմարտութեան ակունքները դարեր ի վեր հարստացել են միայն սեփական հողում հայ մարդու արարման ձիրքով ու ջանքով: Մեծ Հայքի արցախեան հատուածում Մաշտոցի հիմնած առաջին դպրոցի եւ Սուրբ Գրիգորիսի տարածած հաւատի լոյսով կրթուել եւ դաստիարակուել են հայոց սերունդները: Պատահական չէ, որ Արցախը դարեր շարունակ եղել է հայ դպրութեան եւ հոգեւոր նշանաւոր կենտրոններից, իսկ վտանգի պահին` անառիկ ամրոցներից մէկը` իր բնական ու մարդակերտ ամրութիւններով, իր մարտիկների քաջութեամբ ու իշխանական տների հայրենապաշտութեամբ: Իսկ ազգային պետութեան ճգնաժամերի ժամանակ արցախահայութիւնը դարեր շարունակ կարողացել է պահել ազգային իշխանապետութիւնը եւ ինքնութիւնը` Վաչագան Բարեպաշտից ու Առանշահիկներից մինչեւ Խամսայի մելիքութիւններ: Ուստի, արցախահայութեան հոգեկերտուածքում միշտ իր ուրոյն տեղն է ունեցել ազգային ու պետական մտածողութիւնը:
Քսաներորդ դարասկզբին Հայոց ցեղասպանութեան արհաւիրքից հայ ազգը վերստին ուժ գտաւ վեր յառնելու, դարաւոր զրկանքներից յետոյ մէջքն ուղղելու եւ կրկին յաղթական մայիս ամսին հիմնելու ազգային պետականութիւն: Նոյնիսկ այդ ժամանակ նորից հարթ չէր հայութեան ճամբան, ներառեալ` Արցախում, որտեղ յատկապէս Շուշիի հայութիւնը առերեսուեց ցեղասպանական գործողութիւնների: Արցախը խեղուեց ու մասնատուեց նաեւ հետագայ եօթանասուն տարիների ընթացքում` խորհրդային Ազրպէյճանի բռնաճնշումների ներքոյ: Քսաներորդ դարավերջին մնում էր վերջին քայլը` հինաւուրց հայկական Նախիջեւանի օրինակով Արցախի ամբողջական ու վերջնական հայաթափումը…
Նոր ցեղասպանութիւնը կանխելու համար ոտքի կանգնեց արցախահայութիւնը` թիկունքում ունենալով համայն հայութեան անվերապահ ու անմնացորդ աջակցութիւնը: Արցախեան շարժումը համազգային զարթօնք էր, արցախեան շարժումը յայտ էր թօթափելու զոհի կերպարը եւ սեփական ձեռքերով կերտելու սեփական ճակատագիրը, արցախեան շարժումը վճռական հաստատումն էր առ այն, որ հայն այլեւս վստահ է իր ոտքերի վրայ եւ ապաւինում է սեփական բազկին ու ոգուն, արցախեան շարժումը պայքար էր ազգային արժանապատուութեան եւ մարդու հիմնարար իրաւունքների ու ազատութիւնների պաշտպանութեան վեհ գործի համար:
Դա հազարաւորների կեանքի գնով պայքար էր` յանուն միլիոնաւորների ազատ ու արժանապատիւ կեանքի իրաւունքի: Դա հայ ժողովրդի երբեւէ ունեցած փառաւոր յաղթական էջերից մէկն էր, որի լուսապսակը դարձաւ Շուշիի ազատագրման գործողութիւնը: Եւ այդ ազատութեան ամէնօրեայ բերկրանքը մենք զգում ենք մայր հայրենիքի հետ անխախտ ու միասնական կապով, սահմաններն անառիկ պահող հայ զինուորներով, սփիւռքի մեր քոյրերի եւ եղբայրների հետ վերականգնուած ամուր յարաբերութիւններով: Դա ազատութեան եւ խաղաղութեան ուղերձն է, որ այսօր բոլորս համատեղ հայութեանն ու աշխարհին ենք յղում մեր պատմական բերդաքաղաքից:
Պատուով ու յաղթանակով դուրս գալով մեզ պարտադրուած հայրենական պատերազմից` պետականութեան կերտման ճանապարհին բարդ ու դժուարին մարտահրաւէրներ ենք յաղթահարել: Այդ քսանվեցամեայ ընթացքը պատերազմ էր պատերազմից յետոյ, այն պատերազմ էր պատերազմի բացառման նպատակով: Հիմնայատակ քայքայուած տնտեսութեան վերականգնումը, մթութեան, սովի ու աւերուած ենթակառուցուածքների պայմաններում, նոր պատերազմ է իրենից ներկայացնում, որը դեռ չի աւարտուել ամբողջովին: Սակայն, միւս կողմից, նշանակալի են յաջողութիւնները, որոնց արձանագրման գործում աւելի քան մէկ տասնամեակ նախագահ Բակօ Սահակեանի գլխաւորութեամբ ես էլ իմ համեստ ներդրումը բերելու հնարաւորութիւն եմ ունեցել: Պարո՛ն նախագահ, թոյլ տուէք իմ խորին երախտագիտութիւնը յայտնել ձեզ` հայրենիքին մատուցած մեծ ծառայութիւնների ու հետեւողական աշխատանքի եւ ինձ այդ գործում տրուած հնարաւորութեան համար: Այդ ժամանակահատուածը ես, յիրաւի, համարում եմ Արցախի պատմութեան ամենածաղկուն շրջանը: Անշուշտ, շնորհակալ եմ նաեւ Արցախի պետականաշինութեան ու յաղթանակների կերտման գործում ամենափոքր ներդրումն իսկ ունեցած բոլոր պետական ու ազգային գործիչներին, բոլոր հայրենանուէր անձանց ու կազմակերպութիւններին` Արցախում, Մայր Հայաստանում եւ սփիւռքում:
Արցախը միշտ զգացել է Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացիների ու իշխանութիւնների զօրեղ սատարումը, ինչի համար եւս շնորհակալ ենք բոլորին: Այդ համաթեքսթում, կ՛ուզէի երախտագիտութիւն յայտնել նաեւ Հայաստանի Հանրապետութեան վարչապետ Նիկոլ Փաշինեանին, ով կարճ ժամանակահատուածում Արցախի ընկերային-տնտեսական զարգացման, նրա անվտանգութեան աստիճանի զգալի բարձրացման գործում ո՛չ միայն մեծ աշխատանք է կատարել, այլեւ պատրաստակամ է հետագայ բոլոր ծրագրերում նշանակալի մասնակցութիւն ապահովելու հարցում: Պարո՛ն վարչապետ, ցանկանում եմ հաւաստիացնել, որ Արցախն իր ամբողջ ներուժով սատար է Մայր հայրենիքին, եւ ձեզ հետ համատեղ պատրաստ եմ կիսելու մեր միացեալ հայրենիքի առաջ ծառացած հիմնախնդիրների լուծման ու մարտահրաւէրների դիմակայման դժուարութիւնները:
Տիկնա՛յք եւ պարոնա՛յք
31 մարտին եւ 14 ապրիլին կայացած` Արցախի Հանրապետութեան ժողովրդավարական ընտրութիւններում քաղաքացիներն իրենց ազատ կամքն են արտայայտել` նախագահական վստահութեան քուէն տալով ինձ, որը պարտաւորեցնող քուէ է ժողովրդի, մեր մեծ նախնիների եւ գալիք սերունդների առջեւ: Այդ քուէն ո՛չ միայն վստահութեան դրսեւորում է, այլեւ` իւրայատուկ յանձնարարական ինձ եւ խորհրդարանական մանդատ ստացած բոլոր ուժերին` իրականացնելու ժողովրդի յոյսերը եւ ապահովելու անվտանգ, բարեկեցիկ ու երջանիկ հայրենիքի ազատ ընթացքը դէպի աւելի ու աւելի լուսաւոր ապագայ, դէպի մեր երազած հայրենիքից էլ անդին: Բոլորին յայտնի են մեր գալիք գործունէութեան ծրագրային դրոյթները, այդ պատճառով աւելորդ եմ համարում մանրամասնօրէն անդրադառնալ դրանց, սակայն խիստ կարեւոր է ընդգծել այն հիմնական սկզբունքները, որոնք, իմ պատկերացմամբ, պէտք է ընկած լինեն մեր գործունէութեան հիմքերում:
Առաջին սկզբունք. Մարդը բարձրագոյն արժէք է, իսկ պետութիւնը` բարձրագոյն արժէքին ծառայող հաստատութիւն: Ինչպէս Արցախի Հանրապետութեան Սահմանադրութեան 3-րդ յօդուածն է ամրագրում, այո՛, մարդը բարձրագոյն արժէք է, եւ պետութեան գոյութիւնն էլ իմաստաւորւում է մարդուն ծառայելով: Չկայ պետութեան որեւէ սահմանադրական գործառոյթ, որը նպատակաուղղուած չլինի իր քաղաքացիների այս կամ այն իրաւունքի կամ ազատութեան երաշխաւորմանը: Ուստի, որպէս հանրապետութեան նախագահ` իմ պաշտօնավարումն էլ միտուած է լինելու մարդուն եւ ժողովրդին անմնացորդ ծառայելուն` հիմնուած մարդու անօտարելի արժանապատուութեան եւ իրաւունքների ու ազատութիւնների հանդէպ յարգանքի վրայ:
Երկրորդ սկզբունք. Հայոց միացեալ հայրենիքի անվտանգութիւնը, ինքնիշխանութիւնը, անկախութիւնը, տարածքային ամբողջականութիւնը եւ հայ ժողովրդի ազգային արժանապատուութիւնը ենթակայ չեն որեւէ վերապահման ու սակարկման: Քանի որ Արցախի ու Հայաստանի Հանրապետութիւնները մէկ միացեալ ազգային հայրենիքի անտրոհելի մասերն են, հետեւաբար` Արցախի բնակչութեան գլխին կախուած սուրը պէտք է ընկալել որպէս եաթաղան` ողջ հայութեան ու նրա արժանապատուութեան գլխին: Ուստի, արցախահայութեան անվտանգութիւնը ողջ հայութեան անվտանգութիւնն է, արցախահայութեան արժանապատուութիւնը ողջ հայութեան արժանապատուութիւնն է, արցախահայութեան պայքարը ողջ հայութեան պայքարն է, արցախահայութեան յաջողութիւնը ողջ հայութեան յաջողութիւնն է… Եւ մենք պատրաստ ենք անսասան կանգնելու որպէս վահան ողջ հայութեան անվտանգութեան, արժանապատուութեան, պայքարի ու յաջողութիւնների հանդէպ սպառնալիքների դէմ: Մենք ունենք համազգային կամք ու զօրութիւն մեր գլխին կախուած եաթաղանը դարձնելու բահ, գրիչ ու խաչ, իսկ անհրաժեշտութեան դէպքում` նաեւ սուր` վճռական կերպով դրուած մեզ վրայ սուր ճօճողի կոկորդին:
Երրորդ սկզբունք. Իրաւունքի գերակայութիւնն ու օրէնքի առջեւ բոլորի հաւասարութիւնը, պետութեան երաշխաւորմամբ, պէտք է ուղենիշ լինեն բոլոր ներհասարակական յարաբերութիւններում: Իրաւունքը գերակայ է բոլոր կարգաւորումների ու յարաբերութիւնների հանդէպ, սակայն բոլորս պէտք է գիտակցենք, որ իրաւունքները կարող են արդիւնաւէտօրէն գործել համաչափութեան ու հաւասարութեան պայմաններում: Ուստի, ժողովրդի եւ օրէնքի առջեւ ոչ մի արտօնեալ անձ պէտք չէ լինի: Արտօնութիւնները պէտք է լինեն ոչ թէ լրացուցիչ իրաւունքների, այլ` պարտականութիւնների աղբիւր:
Չորրորդ սկզբունք. Ժողովրդավարական պետական կառավարումն այլընտրանք չունի, եւ հարկ է անընդհատ զարգացնել դրա գործառնական պայմանները, կառուցակարգերն ու արդիւնաւէտութիւնը: Ժողովրդավարութիւնը ենթադրում է ո՛չ միայն ազատ ու արդար ընտրութիւնների միջոցով հանրային իշխանութիւնների ձեւաւորում, այլ նաեւ` պետական կառավարման համակարգի գործունէութեան որոշակի որակների ապահովում, ինչպիսիք են, օրինակ, ներառականութիւնը, թափանցիկութիւնը, հաշուետուողականութիւնը, ինչպէս նաեւ կայացած քաղաքացիական հասարակութիւնը:
Հինգերորդ սկզբունք. Ընկերային պետութեան կառուցման վերջնանպատակը համընդհանուր բարեկեցութեան ու ընկերային արդարութեան ապահովումն է: Մենք պէտք է բոլորի համար հաւասար ու խթանող այնպիսի պայմաններ ապահովենք, որ աշխատունակ իւրաքանչիւր քաղաքացի իր աշխատանքով բարեկեցիկ ապրելու հնարաւորութիւն ունենայ: Դրան զուգահեռ, անշուշտ, պետութիւնը պարտաւոր է իր հնարաւորութիւնների ողջ ծաւալով ուշադրութեան կենտրոնում պահել նաեւ ընկերային գետնի վրայ խոցելի խմբերին:
Վեցերորդ սկզբունք. Համընդհանուր խնդիրները պէտք է լուծում ստանան հաւաքական ու ներդաշնակ աշխատանքով ու պատասխանատուութեամբ` իւրաքանչիւրն իր կարողութիւնների ու պարտաւորութիւնների չափով: Պետութիւնը ներդաշնակ կենդանի օրգանիզմ է, որտեղ իւրաքանչիւր մասնիկ ունի իր անփոխարինելի տեղն ու գործառոյթը: Ուստի, պետութեան համակարգմամբ ու բարենպաստ պայմանների ստեղծմամբ իւրաքանչիւր ոք պէտք է իր անհատական առաւելագոյն ջանքը ներդնի ո՛չ միայն սեփական, այլ նաեւ հանրային նշանակութեան հիմնախնդիրների լուծման գործում: Պետութիւնը պէտք է աշխատի իւրաքանչիւր քաղաքացու համար, իսկ իւրաքանչիւր քաղաքացի` հանրային բարիք ստեղծի նաեւ բոլորի համար: Մեր հաւաքական ուժը շատ աւելի մեծ է, քան իւրաքանչիւրիս անհատական ուժի մեխանիկական հանրագումարը:
Եօթներորդ սկզբունք. Մեր բոլոր յաջողութիւնների գլխաւոր գրաւականներից մէկը ներքին համերաշխութիւնն է: Ոչ մի լաւ ծրագիր, գաղափար կամ ցանկութիւն չի կարող յաջողութիւն ունենալ, եթէ Հանրապետութեան ներսում բացակայում է ներքին համերաշխութիւնն ու կայունութիւնը: Եւ սա ամենեւին չի նշանակում, որ մենք դէմ ենք բազմակարծութեանը, քննադատութեանն ու մրցակցութեանը: Մեր նպատակն է ունենալ հանդուրժողական, կառուցողական, առողջ եւ մրցակցային քաղաքական միջավայր, որտեղ հայրենիքի անվտանգութիւնն ու զարգացումը կը դիտուեն որպէս համընդհանուր խնդիրներ, որոնց կարելի է հասնել համերաշխութեան ու փոխյարգանքի հիման վրայ ձեւաւորուած միջավայրում:
Սիրելի՛ հայրենակիցներ
Ես այլեւս ոչ թէ զուտ կուսակցութեան, այլ` առաջնահերթօրէն պետութեան նախագահ եմ… Դա նշանակում է, որ ես ազատ Արցախի իւրաքանչիւր քաղաքացու նախագահն եմ, համայն հայութեան արժանապատուութիւնն ու հպարտութիւնը մարմնաւորող Արցախի նախագահն եմ, մեր համազգային մեծ ու անհաւանական երազանքների կեանքի կոչման գլխաւոր երաշխաւորներից մէկն եմ… Հետեւաբար, ես պատրաստ ու պարտաւոր եմ ստանձնել պատասխանատուութիւն բոլորի համար, պատասխանատուութիւն Արցախի Հանրապետութեան Սահմանադրութեամբ պետութեան գլխին վերապահուած իրաւասութիւնների պատշաճ կատարման համար:
Այդ ճանապարհին ես ակնկալում եմ կառուցողական ու համերաշխ աշխատանք բառացիօրէն բոլորի հետ, կառուցողական ու համերաշխ աշխատանք համապետական ընտրութիւններին մասնակցած 12 կուսակցութիւնների ու կուսակցութիւնների դաշինքների, նախագահի մնացած 13 թեկնածուների, նրանց բոլոր ընտրողների, ընտրութիւններին չմասնակցած բոլոր քաղաքացիների եւ համայն հայութեան հետ: Այս ամպիոնից ու այս պատմական պահին ես համերաշխութեան ու համագործակցութեան ձեռք եմ մեկնում անխտիր բոլոր հայրենակիցներիս, եւ այդ ձեռքը միշտ մնալու է մեկնուած, քանի դեռ մենք կիսում ենք նոյն հայրենիքը եւ նոյն ազգային արժէքներն ու նպատակները: Որպէս հանրապետութեան նախագահ` ես այլեւս չունեմ մրցակիցներ, ես այլեւս չունեմ կուսակիցներ, ես այլեւս չունեմ համակիրներ… Ես լոկ ունեմ սահմանադրական ու ազգային պարտաւորութիւններ բոլորի առջեւ, ես ունեմ հաւատամք, որ պարտաւոր եմ չձախողել այս պատմական հնարաւորութիւնն ու պատասխանատուութիւնը պատմական ժամանակահատուածում, ունեմ հաւատամք, որ Շուշիի ու ողջ Արցախի ազատագրումը եւ հայոց պետականութեան վերականգնումը մեծ երազանքների իրագործում էր աւելի մեծ երազանքների հասնելու նպատակով, ունեմ հաւատամք, որ պարտաւոր եմ ուղիղ ու պարզերես նայել հայոց մեծ նախնիների ու հայրենիքի ազատագրման երթում ընկած մեր ընկերների շիրիմներին, ունեմ հաւատամք, որ մեծապէս նաեւ իմն է պարտաւորութիւնը այնպէս անելու, որ մեր ընկած հայորդիների զաւակները, ծնողները եւ մնացած հարազատները երբեւէ արդարացիօրէն չմտածեն, թէ զուր էր իրենց ամենաթանկ զոհողութիւնը հայրենիքին, թէ զուր էին իրենց անտանելի զրկանքները, թէ մենք դաւաճանում ենք զոհուածների թափած սուրբ արիւնը… Ո՛չ, եւ երիցս ո՛չ…
Կ՛ուզէի խօսքս աւարտել մարդկային ազնուագոյն գործողութիւնների քրիստոնէական եռամիասնութեամբ, մասնաւորապէս` շնորհակալութեամբ, ներողութեամբ եւ երդումով, որոնք հիմնաքարային նշանակութիւն ունեն այսպիսի պատասխանատու մեկնարկի համար:
Շնորհակալ եմ հայոց բոլոր մեծ նախնիներին, հայոց հայրենիքի ու արժէքների կերտման, զարգացման, պահպանման, փոխանցման գործում դերակատարում ունեցած բոլոր անձանց… Երախտապարտ եմ իրենց կեանքով ու ջանքով, քրտինքով ու աւիւնով հայոց միացեալ պետականութիւնը վերականգնած, պահպանող ու զարգացնող իւրաքանչիւր անձի` զինծառայողից մինչեւ հողամշակ, մանկավարժից մինչեւ հանրային ծառայող…
Ներողութիւն եմ հայցում բոլորից` հայրենիքին ու ժողովրդին ծառայելու ընթացքում իմ բացթողումների ու սխալների, իմ կողմից յարուցուած հիասթափութիւնների համար…
Երդւո՛ւմ եմ մեր մեծ նախնիներով, հերոս հայորդիների յիշատակով, գալիք սերունդներով ու համազգային երազանքներով, որ Արցախի Հանրապետութեան նախագահի պաշտօնում անելու եմ առաւելագոյնը իմ գործառոյթների պատշաճ կատարման ուղղութեամբ` ուղենիշ վերցնելով Արցախի Հանրապետութեան Սահմանադրութիւնը, նշուած սկզբունքները, հայոց համազգային իղձերը եւ իմ խիղճը:
Կեցցէ՛ հայոց փառապանծ ժողովուրդը…
Կեցցե՛ն հայոց մեծ նախնիները, որ կերտեցին ու աւանդեցին մեզ սրբազան հայրենիք ու արժէքներ…
Կեցցե՛ն Արցախի Հանրապետութիւնը, Հայաստանի Հանրապետութիւնը եւ հայոց սփիւռքը…
Կեցցե՛ն հայոց գալիք սերունդները, որ յաւերժ ապրելու են ազատ, անկախ, զօրեղ, երջանիկ ու միացեալ Հայաստանում…
Արցախը Հայաստան է եւ վե՛րջ»:
Պարգեւ արք. Մարտիրոսեան երդման հանդիսաւոր արարողութեան օրհնութեան կարգ կատարելէ առաջ վստահութիւն յայտնեց, որ Արցախի նախագահ Արայիկ Յարութիւնեան պետական այրի իր գիտելիքները եւ փորձառութիւնը ամբողջովին պիտի ներդրէ հայրենիքը անսասան պահելու համար:
yerakouyn.com/2020/05/22/նախագահի-երդումով-արայիկ-յարութիւնե/
