Անդրադարձ. Էրտողան Ուրիշի Աչքի Շիւղը Կը Տեսնէ, Սակայն Ոչ Իր Աչքի Գերանը
30 ՄԱՅԻՍ 2020 – ՀԱՅՈՑ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՈՒՆ – ԿԸ ՅԻՂԵՄ ԵՒ ԿԸ ՊԱՀԱՆՋԵՄ:
ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ
Թուրքիոյ նախագահ Ռեճեփ Թայիփ Էրտողան` դատապարտելով Միացեալ Նահանգներու Մինիսոթա նահանգի Մինիափոլիս քաղաքին մէջ ոստիկանութեան կողմէ սեւամորթ Ճորճ Ֆլոյտի սպանութիւնը «Թուիթըր»¬ի վրայ գրեց. «Ցեղապաշտական եւ ֆաշական մօտեցումը, որ ամերիկեան Մինիափոլիս քաղաքին մէջ յանգեցուցած է Ճորճ Ֆլոյտի մահուան, ո՛չ միայն ընկճած է մեզ, այլ նաեւ դարձած է անարդար կեցուածքի ամէնէն ցաւալի դրսեւորումներէն մէկը: Ես կը դատապարտեմ այս անմարդկային մտածելակերպը` իբրեւ ներկայացուցիչ իսլամական քաղաքակրթութեան, որ մեզի կը սորվեցնէ սիրել մարդկութիւնը յանուն Արարիչի: Թուրքիան միշտ եւ բոլոր պայմաններուն մէջ դէմ արտայայտուած է որեւէ տեսակի անմարդկային գործողութեան», գրեց Էրտողան:
Ան յիշեցուց նաեւ Մոհամետի կեանքի տարբեր դրուագներու մասին պատմող զրոյցներէն մէկը, որուն մէջ կ՛ըսուի. «Սպիտակները սեւերու նկատմամբ առաւելութիւն չունին»` աւելցնելով. «Այս սկզբունքէն մեկնելով` մենք պիտի շարունակենք պայքարիլ մարդկութեան իրաւունքներու պաշտպանութեան համար` անկախ ցեղէ, մաշկի գոյնէ, կրօնէ, լեզուէ կամ հաւատքէ»:
Գեղեցիկ խօսքեր, որոնք թերեւս խաբեն Թուրքիոյ մէջ զարգացումներուն ոչ ծանօթ մը, սակայն անոնց վերաբերեալ նուազագոյն ծանօթութիւն ունեցող անձ մը դիւրութեամբ կը նշէ, թէ անոր խօսքն ու գործը իրարու չեն համապատասխաներ: Արդարեւ, 26 մայիս 2020-ին Պոլսոյ Սկիւտար թաղամասին մէջ գտնուող Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ վրայ կատարուեցաւ ատելութեան հողի վրայ յարձակում մը, որուն ընթացքին եկեղեցւոյ դարպասին վրայէն վերցուեցաւ խաչը եւ գետին նետուեցաւ: Նախքան այդ, Պոլսոյ Պաքըրքէօյ թաղամասին մէջ 8 մայիսին անծանօթ անձ մը փորձած էր հրկիզել հայկական Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ դուռը: Ասոնք զուգադիպութիւններ կամ բացառիկ դէպքեր չեն, այլ պարզապէս վերջին տարիներուն ատելութեան հողի վրայ հայկական եկեղեցիներու դէմ կատարուած յարձակումներու եւ յարձակումի փորձերու վերջին օրինակները:
Էրտողան իր քիթին տակ արձանագրուող ցեղապաշտական յարձակումներուն դիմաց կատարելապէս կոյր, խուլ ու համր է, սակայն հեռաւոր Միացեալ Նահանգներու մէջ կատարուած նմանօրինակ դէպք մը անոր ուշադրութենէն չի վրիպիր: Այլ կը շտապէ այլապէս այդ քստմնելի եւ խիստ մերժելի արարքը դատապարտելու եւ արար աշխարհին քարոզ կարդալու` յայտարարելով. «Մենք պիտի շարունակենք պայքարիլ մարդկութեան իրաւունքներու պաշտպանութեան համար` անկախ ցեղէ, մորթի գոյնէ, կրօնէ, լեզուէ կամ հաւատքէ»:
Թրքական իշխանութիւնները հայկական եկեղեցիներուն դէմ յարձակումներու շղթայազերծման նպաստող ատելութեան մթնոլորտ ստեղծելով, ապա յարձակումները չդատապարտելով է, որ կը շարունակեն «պայքարիլ մարդկութեան իրաւունքներու պաշտպանութեան համար` անկախ ցեղէ, մորթի գոյնէ, կրօնէ կամ հաւատքէ»: Արդեօ՞ք հոգեկան խանգարումի մը պատճառով անոնց մօտ ամէն բան շրջուած է եւ կը կարծեն, թէ մարդկութեան իրաւունքներուն դէմ գործելով այդ իրաւունքները կը պաշտպանեն: Անշուշտ ոչ, անոնք, ըստ սովորութեան, պարզապէս կը ստեն: Անոնք ուրիշներու աչքի շիւղին մասին խօսելէ առաջ պէտք է քաջութիւնը ունենան խօսելու իրենց աչքի գերանին մասին:
[Avec l’autorisation de l’Armenian National Institute.]
