ԴՐՈ՛ ԴՐԱՍՏԱՄԱՏ ԿԱՆԱԵԱՆ – Ու կար մի սրբութիւն, մի խոնարհութիւն մի խորան՛ որու անունն էր երկիր Հայաստան ու ժողովուրդ նայիրեան

ԴՐՈ՛ ԴՐԱՍՏԱՄԱՏ ԿԱՆԱԵԱՆ – Ու կար մի սրբութիւն, մի խոնարհութիւն մի խորան՛ որու անունն էր երկիր Հայաստան ու ժողովուրդ նայիրեան

31 ՄԱՅԻՍ 2020

ԴՐՈ՛ ԴՐԱՍՏԱՄԱՏ ԿԱՆԱԵԱՆ:

Մի անուն որի անուան յիշեցումն անգամ շատ մարդու մօտ սարսափ կառաջացնէր ,իսկ շատին՛ շատ շատին մօտ՛՛ յարգանք ՛հպարտանք, զմայլանք:

Մի անուն որից բռնկող «արհաւիրքին» վկան են եղած ոստիկաապետներ, հայու դավաճաններ մինչեւ ցարն:

Անուն որն արդարօրէն պիտի որակուէր քաջերին քաջն, հսկանների հսկան, անպարտելիներին անպարտելին:

Դրօն ,փաստօրէն սասափազդու Դրօն էր հազիւ 18 տարեկան հասակի ,երբ իրեն վստահուած ձեռնառումբուվ զգետնած էր Բագուի կառավարիչ Նակաշիցէն:

Ան Դրօ էր ,այն օրից երբ հայ Թաթարական կռիւներին ան, որպէս ոչ նուազ սարսափ ու դուման՛ ինքնին Նիկոլ Դումանի աչքին էր ընկած :

Ան Դրօ էր, երբ կամաւոարական գնդի գլուխ, բոլորից առաջ Վանն պաշարած թուրք զօրքերի շղթան էր ճեղքած :

Ան Դրօ էր, երբ հզօրագոյն ցարին իր հիւանդու անկողնից իսկ ,հայ կամաւորի հանդէպ հիացմունք ու յարգանք էր պարտադրած:

Իրաւ թէ Դրօն անմրցելին էր:

Չկար մի յանձնառութիւն որ Դրօն ստանցնած ըլլար ու այդ մէկն յաջողութեամբ պսակուած չըլլար:

Չկար մի թերոր որի գործադրումից ետք Դրօն ատրճանակն ձեռին ,յաջորդ յանձնառութեան չի ներկայանար:

Չկար մի ճակատամարտ ու տեղից Դրօն յաղթական շքերթով տուն չդառնար:

Վերջապէս չկար մի յանձնառութիւն թէկուզ Թիֆլիսի դարպասների խորտակում, որից Դրօն ճակատաբաց Երեւանի դարպասներին չերեւար:

Արդարեւ սա մարդն ինչն՞ չէր ըրած իր փոքր ածույի համար ինչն՞ չէր զոհած, ինչն՞ չէր նուիրաբերած:

Մի տեղ ծառայած էր Ռուսի բանակին, ապա Ապարաններում խրամատն ու մրրիկածին երիվարն էր դարձած իր տեսականիին ու վերջապէս մինչեւ մի տեղ՛:

Մի տեղ ,ան՛ վասն նոյն ածույին , վերցուցած էր տարազն այդ օրին աշխարհն ահեղող գերման հրէշին:

Մի պահ որպէս այդպիսին խորհրդայիններն նրան յոշոտելու փորձն կատարեցին, աւելին ուշ որպէս գերման գործակալ ամերիկացիներին «բախտն» ընկաւ ու քաջերին քաջն անոնց ափն ընկաւ:

Այսուհանդերձ շուտով անոնք համոզուեցին որ Դրօն հայու ՛մինչեւ մարդու՛ իւրայատուկ տեսականի է:

Այնպիսին տեսականի , որուն որպէս գերման գործակալ դատել կարելին չէ, քանզի թէկուզ գերման դրօշի ներքեւ տողանցած՛ այնուհետեւ ան միայն ու միայն հայու ,միայն իր հարազատին էր ծառայած:

Թէկուզ գերման բանակի շարքերուն ,ան խորհրդային շարքերին ծառայող հայ բանակայիներու կեանքին ու փրկութիւնն ապաստանն ու ապաւէնն էր դուրս եկած:

Ամերեկացիք մի պահ շշմած ազատ արձակեցին Դրօն:

Արձակեցին ու որպէս հասկացողութիւն ,անհասկնալի Դրօյին այդ ազատութեան զուգահեռ նաեւ ազատութիւն պարգեւեցին աւելի քան քսան հազար խորհրդահայ բանակայինի:

Դրօն՛՛ հայն , չկարողացան ըմբռնել նաեւ Նացիներն ,նաեւ Մասոններն, որոնցից մին ըլլալու մասին շատն շաղակրատեցին շատեր:

Չմբռնեցին մինչեւ Պորլշեւիկներն:

Այնուհետեւ մի բան յստակն էր Դրօյի գծով ու աւելին պրպտելն անիմաստ էր ու կեանքն սա մարդու վկան էր անոր:

ՄՐՐԿԱԾԻՆ ԴՐՕՅԻ համար կար մի առաքելութիւն ՛անուն հայ յեղափոխական դաշնակցութիւն:

Ու կար մի սրբութիւն, մի խոնարհութիւն մի խորան՛ որու անունն էր երկիր Հայաստան ու ժողովուրդ նայիրեաՆ:

FACEBOOK-Serop Sahagian-Facebook.com/photo.php?fbid=1742764749202828&set=a.228013960677922&type=3&theater