Տիկին Մարիաննա Վարտինոյանիս – Բա­րե­գոր­ծու­թեան ա­նու­նին տակ, ա­մէն ինչ թոյ­լատ­րե­լի է, բայց կայ կարմիր գիծ որ պէտք չէ անցնիլ

Տիկին Մարիաննա Վարտինոյանիս – Բա­րե­գոր­ծու­թեան ա­նու­նին տակ, ա­մէն ինչ թոյ­լատ­րե­լի է, բայց կայ կարմիր գիծ որ պէտք չէ անցնիլ

31 Օգոստոս 2020 – ՅՕԴՈՒԱԾՆԵՐ – Նշմարներ – ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ – ԵԿՈՒՈՐ ՔՈՉՈՒՈՐ ԹՈՒՐՔԵՐԸ ԵՒ ԱՇԽԱՐՀԸ:

­Ծա­նօթ է, թէ եր­կար տա­րի­նե­րէ ի վեր, Ա­լիե­ւի վար­չա­կար­գը ըն­դու­նակ շրջա­նակ­ներ գտած է ­Յու­նաս­տա­նի քա­ղա­քա­կան եւ գոր­ծա­տի­րա­կան ի­րա­կա­նու­թեան մէջ։ ­

Վեր­ջին տաս­նա­մեա­կին, ա­ւե­լի քան ակն­յայտ էր յոյն-ատր­պէյ­ճա­նա­կան գոր­ծակ­ցու­թիւն մը, որ ճամ­բայ ե­լած էր ու­ժա­նիւ­թի ո­լոր­տին վե­րա­բե­րեալ կնքո­ւած հա­մա­ձայ­նու­թիւն­նե­րէն, պաշ­տօ­նա­կան ­Պա­քո­ւին կող­մէ ­Յու­նաս­տա­նի բնա­կան կա­զի պե­տա­կան ըն­կե­րու­թեան գնու­մի ջան­քե­րէն, ու կը շա­րու­նա­կո­ւի բա­րե­սի­րա­կան բնագաւառէն ներս՝ Իլ­համ Ա­լիե­ւի տիկ­նոջ, Ատր­պէյ­ճա­նի փոխ նա­խա­գահ ­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւա­յի կա­պե­րով, յատ­կա­պէս քաղց­կե­ղէ տա­ռա­պած փոք­րիկ­նե­րուն խնամք տա­նող հան­րա­ծա­նօթ «Էլ­փի­տա» բա­րե­սի­րա­կան կա­րե­ւոր հաս­տա­տու­թեան հետ, ո­րուն հիմ­նա­դի­րը եւ նա­խա­գահն է ա­նո­ւա­նի բա­րե­րար տիկ. ­Մա­րիան­նա ­Վար­տի­նո­յա­նի։

­Զանց պի­տի առ­նենք այն ի­րո­ղու­թիւ­նը, թէ տիկ. ­Վար­տի­նո­յա­նի կո­ղա­կիցն է քա­րիւ­ղի ու բնա­կան կա­զի զտա­րան­նե­րու եւ ա­ռեւտ­րա­կան նա­ւե­րու յոյն մե­ծա­տէր ­Վար­տիս ­Վար­տի­նո­յա­նի­սի։

­Ծա­նօթ է նաեւ, թէ վեր­ջի­նը գոր­ծակ­ցու­թեան սերտ կա­պեր ստեղ­ծած է Ատր­պէյ­ճա­նի ու­ժա­նիւ­թի հա­մա­կար­գին հետ, ան­կէ ար­տա­ծո­ւող քա­րիւ­ղի եւ բնա­կան կա­զի ա­ռեւ­տու­րով։

Եր­կու կող­մե­րու մի­ջեւ գոր­ծակ­ցու­թեան ի­րա­կա­նու­թիւ­նը ո­րե­ւէ նշու­մի ար­ժա­նի պի­տի չըլ­լար, ե­թէ քա­նի մը օր ա­ռաջ՝ 26 Օ­գոս­տո­սին, ե­րեւ­ցած չըլ­լար տիկ. ­Մա­րիան­նա ­Վար­տի­նո­յա­նիի՝ ըն­կե­րա­յին ցան­ցե­րուն վրայ իր ա­նու­նով պա­հած բա­րե­սի­րա­կան հաս­տա­տու­թեան պաշ­տօ­նա­կան է­ջե­րուն մէջ դրո­ւա­տա­կան այն­պի­սի գրա­ռում մը ­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւա­յի հա­մար, որ միայն ափ­սո­սանք եւ դառ­նու­թիւն կը պատ­ճա­ռէ ո­ե­ւէ գի­տա­կից ըն­թեր­ցո­ղի։

Ատր­պէյ­ճա­նի ա­ռա­ջին տիկ­նոջ տա­րե­դար­ձին ա­ռի­թով, տիկ. ­Մա­րիան­նա ­Վար­տի­նո­յա­նի, Ա­լիե­ւա­յի նկա­րին տակ, շռայլ խօս­քե­րով կը գրէ.- «­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւան պատ­մա­կան եւ մարդ­կա­յին ար­ժէք­նե­րու ի­րա­կան պաշտ­պան մըն է, մար­դա­սի­րու­թեան իս­կա­կան օ­րի­նակ մը»։

­Հոս կանգ չ­՚առ­նէր ան եւ կը շա­րու­նա­կէ ա­ւե­լի յոր­դա­ռատ խօս­քե­րով.-

«Ա­մե­նա­ջերմ մաղ­թանք­ներ եւ շնոր­հա­ւոր տա­րե­դարձ Ատր­պէյ­ճա­նի փոխ­նա­խա­գահ եւ ա­ռա­ջին տիկ­նոջ՝ տի­կին ­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւա­յին։ «Էլ­փի­տա»-ի փոք­րիկ­նե­րու մեծ բա­րե­կա­մին եւ ԵՈՒՆԵՍՔՕ-ի ու ԻՍԵՍՔՕ-ի բա­րի կա­մե­ցո­ղու­թեան աշ­խուժ դես­պա­նու­հիին, որ իր գոր­ծով շի­նած է եղ­բայ­րու­թեան, մար­դա­սի­րու­թեան եւ քա­ղա­քակրթու­թեան կա­մուրջ­ներ Ա­րե­ւել­քի եւ Ա­րեւ­մուտ­քի մի­ջեւ»։
­Կա­րե­լի՞ է կար­դալ ու չափ­սո­սալ։

­Յոյն բա­րե­րա­րի շրջա­նա­կէն ար­դեօ՞ք մէ­կը չէ գտնո­ւած մին­չեւ այ­սօր՝ տե­ղեակ պա­հե­լու հա­մար ա­նոր, թէ ինչ­պի­սի բռնա­տի­րա­կան եւ բտա­ծու­թեան ու կա­շա­ռա­կե­րու­թեան մէջ սնած վար­չա­կար­գի մը փոխ­նա­խա­գահն է ­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւան, որ շա­տե­րուն հա­մար կը նկա­տո­ւի նաեւ իր ա­մուս­նոյն յա­ջոր­դը երկ­րի նա­խա­գա­հա­կան ա­թո­ռին վրայ։

­Տե­ղեակ չէ՞ տիկ. ­Վար­տի­նո­յա­նին, թէ «մարդ­կա­յին ար­ժէք­նե­րու պաշտ­պան»ը իր սե­փա­կան երկ­րի ժո­ղո­վուր­դին վրայ ա­մե­նա­դա­ժան ու ան­մարդ­կա­յին չար­չա­րանք­նե­րով խեղ­թած է ժո­ղովր­դա­վա­րու­թեան տար­րա­կան սկզբունք­նե­րը, մինչ իր երկ­րի տա­րած­քին ապ­րող ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րը են­թար­կած է բնաջնջ­ման։

­Տե­ղեա՞կ է ար­դեօք յոյն բա­րե­րա­րը, թէ իր «նուի­րա­տու» բա­րե­կա­մու­հին եւ ամ­բողջ ըն­տա­նի­քը կո­ղոպ­տած, բռնա­բա­րած, ոտ­նա­կոխ ը­րած են երկ­րի բնակ­չու­թիւնն ու հարս­տու­թիւ­նը եւ ա­րեան մէջ թաթ­խած տո­լար­նե­րով «բա­րե­րա­րու­թիւն­ներ» եւ կա­շառք­ներ կը բաժ­նեն աշ­խար­հի տա­րած­քին։

­Տիկ. ­Վար­տի­նո­յա­նին լսած կ­՚ըլ­լա՞յ ար­դեօք Ար­ցա­խի հա­յու­թեան մա­սին, որ իր ա­րեամբ տա­կա­ւին սուղ գին կը վճա­րէ՝ իր իսկ սե­փա­կան հո­ղին վրայ ա­զա­տօ­րէն ապ­րե­լու կամ­քին հա­մար։ ­

Գի­տէ՞ ար­դեօք թէ ի՛նչ պա­տա­հե­ցաւ ­Պա­քո­ւի եւ ­Սում­կա­յի­թի մէջ, երբ իր բա­րե­կամ «բա­րե­րար»ի վար­չա­կար­գը հա­յու ա­րիւ­նով ո­ղո­ղեց ճամ­բա­նե­րը։

«­Քա­ղա­քակր­թու­թեան կա­մուրջ­ներ» սար­քող Ատր­պէյ­ճա­նի փոխ­նա­խա­գա­հին հա­մար, ար­դեօ՞ք տե­ղեակ է թէ ա­նոր ա­մուս­նոյն հրա­մա­նով ոչն­չա­ցան հա­յու հա­զա­րա­մեայ քա­ղա­քակր­թու­թեան ա­մէ­նէն հա­րա­զատ նմուշ­նե­րէն՝ ­Ջու­ղա­յի պատ­մա­կան գե­րեզ­մա­նա­տան անկրկ­նե­լի խաչ­քա­րե­րը, ա­պա ա­նոնց փո­շի դար­ձած մնա­ցոր­դա­ցը նե­տո­ւե­ցաւ Ա­րաքս գե­տին մէջ, որ­պէս­զի գե­տի յոր­ձան­քը միան­գա­մընդ­միշտ իր հետ տա­նի հա­յու հետ­քերն ու քա­ղա­քակր­թա­կան ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը։

Եւ այս բո­լո­րը ե­ղան ԵՈՒՆԵՍՔՕ-ի ան­տար­բեր աչ­քին տակ, պար­զա­պէս ո­րով­հե­տեւ ­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւան «բա­րի կա­մե­ցո­ղու­թեան» դես­պա­նու­հի կո­չո­ւած է ըլ­լալ «հա­մաշ­խար­հա­յին քա­ղա­քակր­թու­թեան ար­ժէք­նե­րը» պահ­պա­նող կազ­մա­կեր­պու­թեան կող­մէ։

­Կա­րե­լի է շար­քը շա­րու­նա­կել, սա­կայն պի­տի բա­ւա­կա­նա­նանք՝ ընդգ­ծե­լով հե­տե­ւեալ շշմե­ցու­ցիչ ի­րա­կա­նու­թիւ­նը։

«Ան­կեղծ բա­րե­կա­մու­թեան» շռայլ գո­վա­սանք­նե­րը կ­՚ըլ­լան այն պա­հուն, երբ ­Յու­նաս­տան շա­բաթ­նե­րէ ի վեր դէմ յան­դի­ման կե­ցած է թուրք նոր-օս­մա­նա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան, որ ա­մէն մի­ջոց­նե­րով կը փոր­ձէ ­Յու­նաս­տա­նի ցա­մա­քա­յին եւ ծո­վա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թիւ­նը ոտ­նա­կո­խել, զօ­րա­շար­ժի են­թար­կե­լով ռազ­մա­կան բո­լոր մի­ջոց­նե­րը եւ դա­ժան պա­տե­րազ­մի մը բռնկու­մի եզ­րին հասց­նե­լով եր­կու եր­կիր­նե­րը։

Իսկ, ի՞նչ ը­րաւ ­Մեհ­րի­պան Ա­լիե­ւան ու իր ա­մուս­նոյն վար­չա­կար­գը։ ­Պար­զա­պէս, պաշ­տօ­նա­պէս յայ­տա­րա­րեց, թէ զօ­րա­վիգ կը կանգ­նի իր եղ­բայ­րա­կից թուրք ժո­ղո­վուր­դին եւ ա­մէն գնով կը պաշտ­պա­նէ ­Թուր­քիոյ «ար­դար ի­րա­ւունք­նե­րը ­Մի­ջերկ­րա­կա­նի մէջ»։

Ափ­սոս… հա­զար ափ­սոս։

Ա.Օ.

azator.gr/?p=16384