11 փետրուար 2016
ԱԲՕ ՊՈՂԻԿԵԱՆ
Ուրբաթ 12 Փետրուարի երեկոյեան նախագահ Սերժ Սարգսեան, իր նստավայրը հրաւիրեց երկրի իշխանական վերնախաւը եւ անոր ներկայացուց իր ճանապարհային քարտէսը՝ սահմանադրութեան նոր որդեգրուած փոփոխութիւնները կենսագործելու վերաբերեալ:
Հայաստանեան մամուլն ու քաղաքական իշխանական թէ ընդդիմադիր շրջանակները կը սպասէին, որ նախագահը յայտարարէ Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան հետ համագործակցութեան համաձայնութեան մասին, սակայն նախագահը բաւարարուեցաւ բանաձեւելով իր հայեցակարգը Հայաստանի քաղաքական գործընթացներուն մասին:
Նախագահը հանդէս եկաւ «նոր քաղաքական համակարգ, նոր քաղաքական մշակոյթ»՝ ձեւաւորելու եւ արմատաւորելու առաջադրանքով:
Հասկնալի է, որ թէ՛ ունկնդրող իշխանաւոր պաշտօնատարները եւ թէ Հայաստանի ժողովուրդը թերահաւատութեամբ եւ նոյնիսկ քմծիծաղով ընդունին նախագահի ճառը՝ զայն նկատելով պարզապէս անարդարութեան ու թշուառութեան մէջ ապրող ժողովուրդի ընդվզումը մեղմացնելու հերթական փորձ, որ ոչ մէկ իրական փոփոխութիւն պիտի բերէ իրենց կեանքին մէջ:
Հայաստանէն հեռու, այս տարածքէն հետեւելով հայրենի իրականութեան, մենք չենք կրնար համատարած յուսահատութեան ու յուսալքութեան մթնոլորտի մէջ չկառչիլ յոյսի շողի մը, որ՝ յանկարծ, իսկապէս անկիւնադարձ մը դառնայ նախագահի այս ճառը եւ հիմնական, համակարգային փոփոխութեանց ազդանշանը նկատուի:
Մենք ալ կ՛ուզենք հաւատալ ու վստահ ըլլալ, որ «սահմանադրական փոփոխութիւնների արդիւնքում Հայաստանի քաղաքական համակարգը կը դառնայ առաւել բաց, ճկուն եւ ներքուստ բարդ: Այն կը համապատասխանի մեր հասարակութեան դինամիկ եւ բազմակողմանի զարգացող սոցիալական կառուցուածքին: Կ՛արձագանգի ազատ, ապահովուած, քննադատական մտածելակերպ ունեցող մարդկանց քաղաքական մշակոյթին:
Ինչպէս շատ ժողովրդավարական պետութիւններում, քաղաքական պայքարի առաջնորդողները կը լինեն կուսակցութիւնները: Կուսակցութիւնները եւ նրանց կոալիցիաները կը կազմեն գործադիր մարմիններ, կ՛առաջարկեն թեկնածութիւններ պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների ղեկավարների պաշտօնների համար: Նրանք կ՛ունենան քաղաքական մրցակցութեան տեւական փորձ, պատասխանատու եւ իմաստալից փոխներգործութիւն ընտրողների հետ, միջկուսակցական համագործակցութիւն եւ սուր սոցիալական խնդիրների համար փոխզիջումային լուծումների տարբերակների որոնման գործելաոճ:
«Քաղաքական համակարգը կը բարեփոխուի եւ կը բարելաւուի քաղաքական միաւորումների մրցակցութեան շնորհիւ՝ պայմանով, որ լինի միջկուսակցական կոնսենսուս (համախոհութիւն-Խմբ.) արտաքին քաղաքականութեան ռազմավարական սկզբունքների, սոցիալական կայունութեան, ազգային անվտանգութեան, սահմանադրական համակարգի հիմնարար դրոյթների եւ ինքնիշխանութեան պահպանման, քաղաքացու իրաւունքների եւ ազատութիւնների պաշտպանութեան, ինքնակազմակերպման եւ ինքնակառավարման բոլոր ձեւերի գոյութեան շուրջ: Նման կոնսենսուս գոյութիւն ունի գրեթէ բոլոր ժամանակակից ժողովրդավարական երկրներում»:
Նախագահը ինք մեր միտքին մէջ կասկած կը յառաջացնէ, երբ կը յայտարարէ, որ «Սահմանադրական փոփոխութիւնների իրականացման այս փուլում կարեւոր եմ համարում ապագայի մասին մեր պատկերացումները եւս մէկ անգամ բարձրաձայնելը: Եւս մէկ անգամ հնչեցնենք մեր գաղափարները: Նորից հարցնենք ինքներս մեզ, թէ ինչպէ՞ս ենք տնօրինելու մեր պետութեան, մեր ժողովրդի ժառանգութիւնը: Ինչպէ՞ս ենք պահպանելու ու բազմապատկելու այն:
Ինչպիսի՞ն ենք ուզում լինի Հայաստանը վաղը, տասը կամ քսան տարի յետոյ: Ինչպիսի՞ն կը լինի Հայաստանի տեղն ու դերը աշխարհում, ինչպիսի՞ն կը լինի Հայաստանը մեր զաւակների, սերունդների համար: Մի գուցէ նորութիւն ասած չեմ լինի, մի գուցէ կրկնուեմ, բայց յատկապէս այս փուլում մէկ անգամ եւս ամրագրելը պարտադիր եմ համարում, որպէսզի վաղը, միւս օրը տարբեր մեկնաբանութիւններ չլինեն»:
Այս կրկնելու խոստովանութիւնն է, որ կ՛անհանգստացնէ մեզ: Ի՞նչ երաշխիք կայ, որ այս ալ հերթական կրկնութիւն մը պիտի չըլլայ նոյն այն հարցադրումներուն ու հայեցակարգային պատկերացումներուն, որոնք աւելի արմատական գործողութիւններ, հիմնականօրէն տարբերուող գործելաոճ ու մօտեցում կը պահանջեն:
«Ի՞նչ քայլեր է անհրաժեշտ ձեռնարկել, որ վաղուայ օրն այսօրուանից լաւը լինի, որ կեանքը բարելաւուի, որ մեր երկիրը դառնայ աւելի կազմակերպուած, աւելի կայուն, աւելի գրաւիչ թէ՛ մեր հայրենակիցների, թէ՛ օտարազգիների համար: Ինչպէ՞ս անել, որ որակեալ կրթութիւնն ու առողջապահութիւնը հասու լինեն բոլորին: Ինչպէ՞ս անել, որ հայրենասիրութիւնը երբեք սոսկ խօսք չլինի, ինչպէ՞ս անել, որ հայրենիքի հզօրացումը իւրաքանչիւրի երջանկութեան գրաւականը լինի»:
Ուրախ ենք, որ նախագահը կ՛ընդունի, որ Հայաստանի այսօրուայ վիճակը չի կրնար գոհացնել մեզ: Առնուազն այս հաստատումը կը հանգստացնէ մեզ, որ նախագահը այնքան ալ անտեղեակ չէ իրավիճակէն, եւ իր շուրջը գտնուող պաշտօնեաներու սխալ տեղեկութիւններու զոհը չէ:
Արտագաղթի թափի մղձաւանջէն տագնապողի անձկութեամբ կը մէջբերենք նախագահի խօսքը.
«Մենք պարտաւոր ենք ստեղծել այնպիսի Հայաստան, որտեղ ապրողները իրենց երջանիկ կը զգան ու չեն մտածի այն լքելու մասին: Այնպիսի Հայաստան, որը դէպի իրեն կը ձգի օտարութեան մէջ գտնուող մեր հայրենակիցներին, ու նրանք հպարտութեամբ բոլոր պատեհ առիթներով այլոց մօտ կ՛արտաբերեն «Հայաստան» անունը: Արտաքին քաղաքական մարտահրաւէրները եւս հարկադրում են մեզ օր առաջ մտնել մեծ վերելքի ուղի: Մեր բոլորի ջանքերը պէտք է ուղղել այս խնդրի լուծմանը, մեր բոլորի միտքն ու գիտելիքներն է պէտք ծառայեցնել դրան:
«Մենք պարտաւոր ենք հասնել սոցիալական համերաշխութեան երկրի ներսում: Սոցիալական խնդիրները սերտօրէն կապուած են արդարութեան հետ, եւ մենք պարտաւոր ենք էապէս բարձրացնել հասարակական յարաբերութիւններում արդարութեան հաստատման գործընթացի տեմպը (կշռոյթը-Խմբ.):
«Մենք պարտաւոր ենք ստեղծել այնպիսի հասարակական միջավայր, որտեղ չեն լինի արտօնեալներ, այլ կը լինի միասնական ժողովուրդ՝ կարգապահ, օրէնքները յարգող, խաղաղութիւն սիրող, հպարտ: Էլի՞ ենք խօսել այս մասին: Ի հարկէ, խօսել ենք բազմիցս: Ու դեռ շատ ենք խօսելու: Մեզ յաջորդողներն էլ են խօսելու այս մասին, նրանց յաջորդողներն էլ: Սա չի նշանակում, որ առաջընթաց չկայ, ի հարկէ՛ կայ, արդար աչքը շատ բան կը տեսնի, բայց կրկնում եմ՝ նոր արագութիւն է պէտք հաղորդել այս ուղիով մեր ընթացքին»:
Եթէ այս պիտի նպաստէ յառաջիկային ինչ որ թափով խոստացուած փոփոխութիւնները առաջ տանելու գործին, պատրաստ ենք ընդունելու, որ բարելաւումներ եղած են, ու պարզապէս պէտք է անոնց տարողութիւնը ընդարձակել ու աւելի արագացնել անոնց ընթացքը:
Նախագահը կը շարունակէ իր խօսքը անդրադառնալով մեզի, կարեւորելով սփիւռքահայերուս ներգրաւումը այս բարեշրջման գործին.
«Մենք չպիտի բաւարարուենք միայն Հայաստանի ներքին խնդիրների կարգաւորմամբ: Աշխարհաքաղաքական փոփոխութիւնները մեզ հարկադրում են միաւորել աշխարհասփիւռ ողջ հայութեանը՝ ապահովելու համար մեր ժողովրդի անվտանգ գոյութիւնը եւ տեղն աշխարհում: Այդ տեսանկիւնից ուղղակի անհրաժեշտութիւն է, որ Հայաստանը լինի բոլոր առումներով կարգաւորուած պետութիւն եւ հանդիսանայ միացեալ հայութեանը դէպի իրեն ձգող, գրաւիչ, յոյսեր ներշնչող օրրան»:
Նախագահը կ՛ուզէ ազգային համաձայնութեան փաստաթուղթի վերածել սահմանադրութիւնը:
«Անհաւասարութիւն, անարդարութիւն, անպատժելիութիւն, հիասթափուած ժողովուրդ, աղքատութիւն, արտագաղթ՝ սրանք ցանկացած պետութեան, այդ թւում Հայաստանի Հանրապետութեան համար մարտահրաւէրներ են:
«Մեր երկրին պէտք են ոչ թէ այս կամ այն ծրագրի չկայանալը հիմնաւորող պաշտօնեաններ, այլ՝ ամէն գնով այդ ծրագրերն իրականացնող չինովնիկներ:
«Մեզ պէտք է ցանկացած հանրային նշանակութեան հարց սեփական բարօրութիւնից հարիւր անգամ բարձր գնահատող հանրային ծառայող:
«Անել այն, ինչ կարողանում ենք, անել այնքան, որքան կարողանում ենք՝ սա որեւէ հանրային ծառայողի համար չի կարող արդարացում լինել: Հանրային ծառայութիւնում պէտք է ընդգրկուեն մարդիկ, ովքեր ունակ են անելու այն, ինչն անհրաժեշտ է:
«Գաղտնիք չէ, որ այսօր ունենք մի միջավայր, երբ համայնքի ղեկավարից սկսած մինչեւ բարձրաստիճան պաշտօնեայ չկատարած աշխատանքի համար մեղքը բարդում են վերադասի վրայ: Իշխանութեան բոլոր ճիւղերում էլ շատ մեծ տարածում ունեն «արդէն համաձայնեցուած է», «արդէն որոշուած է» արտայայտութիւնները: Ակնյայտ է, որ ակնարկն ուղղւում է մինչեւ իշխանութեան ամենաբարձր օղակ: Սրանով իրենց կարծիքով երկու կարեւոր խնդիր է լուծւում.
«1. Հարցի լայն քննարկման սահմանափակում, այլընտրանքային գաղափարների մերժում եւ, յաճախ, անձնապէս ձեռնտու տարբերակների անցկացում՝ սեփական անպարկեշտութիւնը ուրիշներին վերագրելով,
«2. Պատասխանատուութեան փոխանցում դէպի «վերին օղակ»՝ զերծ մնալով հնարաւոր սխալների դէպքում քննադատութեան թիրախ դառնալուց:
«Երկու յստակ դիտարկում ունեմ այս առիթով, որ ուզում եմ բոլորը լաւ յիշեն.
«1. Նախ «վերեւում» պատասխանատուութիւնից խուսափող եւ քննադատութիւնից վախեցող չկայ,
«2. Հրապարակային քննադատութեան առարկայ չհանդիսացող պաշտօնեան բոլոր առումներով իր տեղում չէ ու այդպիսին էլ դիտարկուելու է: Ի վերջոյ ո՞ւմ է պէտք այն պաշտօնեան, որն իր գործունէութեան մասին իւրաքանչիւր հրապարակումից իրեն կորցնում է եւ ամբողջ օրը զբաղուած է այս կամ այն կայքից ու թերթից իրեն ապահովագրելով՝ այդ ճանապարհին օգտագործելով ցանկացած միջոց:
«Մեր խնդիրների լուծումը մեզնից դուրս չպէտք է փնտռել: Այո՛, մենք ենք տէրը մեր երկրի, մենք ենք տէրը մեր խնդիրների, եւ մենք ենք լուծողը այդ խնդիրների»:
Նախագահը Երեւանի փողոցներու վրայ իր իսկ դէմ ըմբոստացած երիտասարդներու կարգախօսները որդեգրելէ չի խրտչիր, եւ այս վարքագիծը կրնայ այն յոյսի շողը ըլլալ, որուն ահա քսանհինգ տարիէ ի վեր կը սպասէինք:
Նախագահը կը գծէ ապագայ Հայաստանի իր պատկերացումը.
«Մեզնից իւրաքանչիւրի ամէնօրեայ պարտքն է անել ամէն ինչ, որպէսզի Հայաստանը կայանայ որպէս երկիր ու հասարակութիւն, որտեղ.
«- Իշխանութիւնը թափանցիկ է եւ ամբողջովին վստահելի, որի նպատակը երկրի քաղաքացիների ու արտերկրում գտնուող հայորդիների ներկայ եւ ապագայ բարեկեցութիւնն է, որի անդամները հաւասարապէս հաշուետու են օրէնքի առջեւ այնպէս, ինչպէս ցանկացած քաղաքացի, եւ որի անդամները չեն ղեկավարւում անձնական շահերով,
«- Արդարադատութեան համակարգը զերծ է ազդեցութիւններից, արդար է եւ անկաշառ: Օրէնսդիրը բանիմաց է եւ յարգուած: Պետական ծառայութիւնն ամենայարգի աշխատանքային ձեւն է, որովհետեւ այն հնարաւորութիւն է ընձեռում հայրենիքին ու ժողովրդին ծառայելու եւ պահանջում է բարձրագոյն մասնագիտական որակ,
«- Հասարակութիւնն ունի բարձր կենսամակարդակ, բարեկիրթ է, հանդուրժող, մարդասէր: Տնտեսութիւնը դինամիկ զարգացման ուղու վրայ է՝ յենուած ողջ ազգի մարդկային կապիտալի վրայ: Այն զարգացման հաւասար հնարաւորութիւն է ընձեռում բոլորին, թոյլ չի տալիս անարդար մրցակցութիւն, վերաբաշխում է ռեսուրսները հարկային ազնիւ ու արդիւնաւէտ քաղաքականութեան միջոցով,
«- Շրջակայ միջավայրն ու բնական պաշարների պատասխանատու կառավարումը յոյժ կարեւոր են պետութեան գոյատեւման եւ առաջնային՝ ապագայ սերունդների բարեկեցութեան համար,
«- Մարդու իրաւունքները ձեւաւորուած ամուր արժէքային համակարգ են: Հայաստանի քաղաքացիները՝ հայերը, եզդիները, յոյները, քրդերը, ռուսները եւ միւսները, լիարժէք ինքնադրսեւորւում են,
«- Զինուած ուժերն ամենազօրեղն են տարածաշրջանում իրենց ոգով, նուիրումով, ժամանակակից սպառազինութեամբ եւ կեանք, պատմութիւն, մշակոյթ պահպանելու նպատակային կարեւորութեամբ,
«- Սփիւռքն ու Հայաստանը կազմում են մէկ ընդհանրութիւն՝ ազգ: Սփիւռքի իրաւունքը Հայաստանում ճանաչուած է ու խրախուսելի, նրա ներուժն ամբողջութեամբ ներառուած է:
«Նորացուած Սահմանադրութիւնը նոր շունչ է նոր սկզբի համար. մենք ինքներս մեզ համար եզակի հնարաւորութիւն ենք ստեղծել նոր թափ հաղորդելու զարգացմանը եւ շտկելու թերացումները: Ու սա վերաբերում է բոլորիս՝ թէ՛ երկրի նախագահին, թէ՛ շարքային քաղաքացուն»:
Կը հասկնանք նախագահին, երբ ան կը զգուշացնէ, որ այս փոփոխութիւնները շուտով պիտի չիրականան, չեն կրնար իրականանալ: Վերջապէս նախագահը կամ պիտի վերադաստիարակէ իր շրջապատի պաշտօնեաները (ինչ որ ահարկու աշխատանք է) կամ ալ նոր գործակիցներ, նոր դաշնակիցներ պիտի փնտռէ, որոնց շարքին՝ Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնը, որ արդէն իսկ տրամադրութիւն յայտնած է գործակցելու նախագահին, ճիշդ այս տեսակի համակարգային փոփոխութիւններ մտցնելու առաջադրանքով:
Ճիշդ է, «տաղանդաւոր մարդիկ, որոնք ձգտում են ստեղծել նորն ու լաւագոյնը, այլ մոլորակից չեն գալու: Նրանք մեր կողքին են: Մենք՝ պետութիւնը, հասարակութիւնը եւ ընտանիքը, պէտք է սովորենք գտնել, մեծացնել, դաստիարակել եւ պաշտպանել այդպիսի մարդկանց, ոչ թէ շահարկենք երիտասարդ ու շնորհալի կադրերի առաջընթացը»:
Ընելիքներու շարքը կը սկսի դատական համակարգի բարեփոխմամբ.
«Մենք պէտք է ձեւաւորենք ժամանակակից արդիւնաւէտ դատարան, որը կը գործի նորացուած Սահմանադրութեան համաձայն եւ կը համապատասխանի ժամանակակից պատկերացումներին: Մենք նաեւ պէտք է ձերբազատուենք օրէնքի եւ դատարանի հանդէպ կասկածամիտ, երբեմն անգամ քամահրական վերաբերմունքից, որ դարձել է մեր տխուր «աւանդոյթը»:
Անհրաժեշտ է ստեղծել նորմալ աշխատանքային պայմաններ գործող իրաւապահ կառոյցի համար՝ վճռականօրէն ազատուելով խաբեբաներից: Իրաւապահ մարմիններում մարդու իրաւունքների եւ ազատութիւնների պաշտպանութիւնը պէտք է բարձրացնենք որակական նոր մակարդակի: Անհրաժեշտ է վերացնել անօրինական ազդեցութիւնը դատական ակտերի վրայ, ինչպիսի գաղափարներով էլ թելադրուած լինի այն:»
Կաշառակերութեան կամ ընդհանրապէս պետական պաշտօնեաներու չարաշահութիւններու դէմ պայքարը կրնայ յուսահատական ըլլալ: Բայց նախագահը գիտակից կը թուի ըլլալ, որ վիճակի բարեփոխում կարելի չէ իրականացնել առանց պաշտօնէութեան այդ զզուելի վարք ու բարքէն ձերբազատուելու:
«2012 թուականին ստեղծուած Բարձրաստիճան պաշտօնատար անձանց էթիկայի յանձնաժողովը մեր երկրում պատասխանատու, սակայն մարտահրաւէրներով լի առաքելութիւն ստանձնեց՝ ապահովելով պաշտօնատար անձանց գոյքի եւ եկամուտների հրապարակայնութիւնը, ինչպէս նաեւ նրանց գործունէութեան թափանցիկութիւնը:
«Այս համատեքստում ժամանակավրէպ չի լինի, եթէ խօսենք շահերի բախման դէպքերի բացայայտման եւ կանխարգելման առաւել արդիւնաւէտ գործիքների ստեղծման անհրաժեշտութեան մասին: Էթիկայի յանձնաժողովի լիազօրութիւնների ընդլայնումը, կարծում ենք, նոր լիցք կը հաղորդի այս կարեւորագոյն գործին՝ ապահովելով առաջադրուած բարդ խնդիրների լուծման միջոցների համարժէքութիւնը:
«Սահմանադրութեան փոփոխութիւններն էականօրէն ամրացրել են մեր երկրում քաղաքական կայունութեան երաշխիքները, ամրագրել են պետական իշխանութեան ձեւաւորման եւ դրա իրացման նոր փիլիսոփայութիւնը, յստակեցրել են քաղաքական իշխանութեան ու ընդդիմութեան նոր դերակատարութիւնը: Բայց այդ ամէնը միս ու արիւն պէտք է ստանայ իրականութեան մէջ՝ սնուելով մեր գործողութիւններից ու որոշումներից, քաղաքական ուժերի վերանայուած վարքագծից ու նրանց հանրային ընդլայնուած պատասխանատուութիւնից…
«Քաղաքական կայունութեան ամենանշանակալի երաշխիքը քաղաքական-կուսակցական համակարգի շարունակական կայացումն է, հասարակութեան վստահութեան ամրապնդումը հասարակական-քաղաքական հոսանքների, կուսակցութիւնների, քաղաքացիական հասարակութեան ինստիտուտների հանդէպ: Մեր ընտրած պետական կառավարման խորհրդարանական մոդելը հէնց դա էլ պարտադրում է: Վստահ եմ՝ ժամանակի հետ, գուցէ մեզ համար էլ աննկատ, երկրում ձեւաւորուելու է քաղաքական նոր մշակոյթ, երբ քաղաքական կուսակցութիւնների վարքագիծը կը լինի զուտ մրցակցային, եւ անցեալում կը մնան երկրի ներսում թշնամիներ փնտռելու արատաւոր վարքագիծն ու սեփական յաջողութիւնը բացառապէս այլոց ձախողման մէջ տեսնելու անհեռատես քաղաքական մտայնութիւնը:
«Նոյնիսկ ամենալայն աջակցութիւն ունեցող քաղաքական իշխանութիւնը պարտաւոր է ականջալուր լինել հանրային տրամադրութիւններին, հասարակութեան սպասելիքներին՝ առաջնորդուելով հանրային պատուերով: Նոյնիսկ ամենաինքնավստահ իշխանութիւնը չպէտք է մերժի համագործակցութիւնը, ջանքերի մէկտեղումը բոլոր այն միաւորների ու անհատների, ովքեր իրենց բաժին մասնակցութիւնն են ուզում բերել մեր պետականաշինութեան գործին:
Մերժելի է մտածողութիւնը, թէ մենք աւելի շատ ենք սիրում մեր հայրենիքը կամ աւելի հայրենասէր ենք, քան նրանք, ովքեր քաղաքական իշխանութեան մաս չեն կազմում կամ երբեմն ամենասուր ձեւով քննադատում են մեզ: Բոլոր նրանք, բոլոր այն քաղաքական միաւորները, ովքեր իրենց սեփական պատկերացումներն ունեն մեր երկրի յետագայ ընթացքի, մեր ունեցած խնդիրների յաղթահարման ճանապարհների վերաբերեալ, պէտք է հաւասար հնարաւորութիւն ունենան հայցելու հասարակութեան աջակցութիւնն ու կեանքի կոչելու իրենց ծրագրերը: Այս հարցում Սահմանադրութեան փոփոխութիւններով ամենալուրջ երաշխիքներն ապահովուած են, եւ այն զուգորդուելու է մեր հաստատուն քաղաքական կամքի հետ…
«Ակնյայտ է, որ այս գաղափարները կենսագործելու համար մեզ անհրաժեշտ է ոչ միայն ունենալ լաւ ընտրական օրէնսգիրք, այլեւ անցկացնել առաւելագոյնս ազատ, արդար ու վստահելի ընտրութիւններ…
«Խիստ կարեւոր է գիտակցել, որ նոր օրէնսդրութեան եւ նոր ընտրութիւնների գլխաւոր նպատակը Հայաստանի Հանրապետութիւնում կառավարման համակարգի կայունութեան ապահովումն է: Այդ պատճառով անհրաժեշտ է ունենալ Ազգային ժողովի այնպիսի ընտրակարգ, որը կ՛երաշխաւորի կայուն խորհրդարանական մեծամասնութեան ձեւաւորումը: Միաժամանակ այն պէտք է ապահովի նաեւ քաղաքական փոքրամասնութեան այնպիսի ներկայացուածութիւն, որը հնարաւորութիւն կը տայ լիարժէքօրէն իրականացնել խորհրդարանական փոքրամասնութեանը վերապահուած լիազօրութիւնները…
«Ուզում եմ շեշտել նաեւ, որ ապագայ խորհրդարանում որեւէ կուսակցութեան կամ անհատի տեղը այսօր երաշխաւորուած չէ: Թող ոչ մէկը յոյս չունենայ, որ առաջիկայ խորհրդարանական ընտրութիւններում լինելու են հեշտ յաղթանակներ: Մենք որպէս իշխող քաղաքական ուժ՝ կրում ենք նաեւ լրացուցիչ պատասխանատուութիւն ընտրութիւնների կազմակերպման բարձր մակարդակի համար: Ընտրութիւնները պէտք է լինեն օրինակելի:
Սա առաջին հերթին պէտք է մեր ժողովրդին եւ պետութեանը, բայց չպէտք է մոռանալ, որ դրանով պայմանաւորուելու է նաեւ մեր երկրի միջազգային վարկն ու հեղինակութիւնը…»:
«Իմ յորդորն է բոլորին: Ժամանակից շուտ ընտրարշաւ սկսելու գայթակղութիւնը մոռացէ՛ք: Իւրաքանչիւրը զբաղւում է իր աշխատանքով, իր տեղում, բայց՝ կրկնապատկուած եռանդով եւ պատասխանատուութեամբ»:
Այս խօսքերը գործի վերածելու աշխատանքին պատրաստ ենք մեր մասնակցութիւնը բերելու եւ պատրսատ ենք պայքարելու այս խօսքերը խեղաթիւրելու, անոնց կենսագործումը խանգարելու փորձերուն դէմ:
http://asbarez.com/arm
