«Զիջենք, Որ Վերջանայ, Փրկուենք» Արատաւոր Մտայնութիւնն ու Մեր Անելիքը – Արամ Շահնազարեան
10 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐ 2022 – ՅՕԴՈՒԱԾՆԵՐ:
ԱՐԱՄ ՇԱՀՆԱԶԱՐԵԱՆ – ՆԱԽՈՐԴ ՅՕԴՈՒԱԾԸ: Կարդալ նաեւ՝:
ԱՐԱՄ ՇԱՀՆԱԶԱՐԵԱՆ
Տոնեցքում եւ Լուկանսքում, ինչպէս նաեւ Խերսոնի եւ Զափորոժիէի շրջաններում աւարտուեց Ռուսաստանի Դաշնութեանը միանալու հարցով հանրաքուէն, որի արդիւնքներն ի սկզբանէ պարզ էին:
Տրամաբանութիւնը յուշում է, որ կայացած հանրաքուէից յետոյ ուքրանական ճգնաժամը թեւակոխելու է բոլորովին նոր փուլ, ինչը ենթադրում է աշխարհաքաղաքական նոր զարգացումներ, դիւանագիտական առճակատման, ինչպէս նաեւ` պատերազմական գործողութիւնների կտրուկ սրացում: Նման պայմաններում բնականաբար Ռուսաստանի ուշադրութիւնը հիմնականում կենտրոնացած է լինելու ուքրանական ճակատի վրայ եւ համաշխարհային ու տարածաշրջանային առումներով միւս բոլոր խնդիրներն ինքնաբերաբար երկրորդական գիծ են մղուելու:
Միեւնոյն ժամանակ Իրանում փողոցային անկարգութիւնների թափը թէեւ որոշակիօրէն կոտրուել է, այդուհանդերձ, դրանք ամբողջութեամբ չեն մարել, եւ Արեւմուտքը շարունակում է երկիրը ներսից ապակայունացնելու փորձերը: Առկայ պայմաններում Իրանի իշխանութիւնների ողջ ուշադրութիւնը հիմնականում կենտրոնացած է իրավիճակը կարգաւորելու եւ երկրում կայունութեան լիարժէք վերականգնման վրայ: Ներկայ դրութեամբ, Ռուսաստանի պէս, Իրանի համար եւս միւս բոլոր խնդիրները ստացել են երկրորդական նշանակութիւն:
Իր հարեւանութեամբ ստեղծուած ճգնաժամային օճախների անմիջական ազդեցութիւնից չի կարող զերծ մնալ Հարաւային Կովկասը, որտեղ, ընդհանրապէս, ապակայունութիւնն ու պատերազմական պայմաններն աւելի յաճախակի դիտուող վիճակներ են, քան` կայունութիւնն ու տեւական խաղաղութիւնը:
Այս բոլորի հանրագումարը մեզ ստիպում է երիցս արձանագրել, որ փաստացի պատերազմական պայմաններում գտնուող Հայաստանի համար աշխարհաքաղաքական պայմանների բարելաւում ակնկալելն անմտութիւն է, իսկ նոր պատերազմի հնարաւորութիւն հաւանականութիւնը` չափազանց բարձր, մանաւանդ այն պայմաններում, երբ Հայաստանի ինքնիշխան տարածքն արդէն երկու տարի է, ինչ սողացող բռնազաւթման է ենթարկւում, իսկ թշնամին չի էլ փորձում թաքցնել իր գլխաւոր նպատակը, որն է` Հայաստանի երկու կէսի բաժանումն այսպէս կոչուած «Զանգեզուրի միջանցք»-ի միջոցով եւ Սիւնիքի ու Վայոց Ձորի վերջնական բռնակցումն իր տարածքին:
Նման պայմաններում «մեզ սպասուող ծանր, ցաւոտ լուծումների», «բոլոր լուծումների վատ լինելու», «բոլոր այդ վատ լուծումներից ամենաքիչ ցաւոտ լուծումն ընտրելու», «այլընտրանք չլինելու», մեզ դէմ տուած ցանկացած փաստաթուղթ ստորագրելու եւ «փրկուելու» մասին խօսակցութիւնները կեղծ հռետորաբանութիւն են, կործանարար մոլորութիւն, որոնց գայթակղութեանը ոչ մի դէպքում պէտք չէ տրուել:
Աշխարհաքաղաքական այս բարդ պայմաններում, երբ բազմիցս ապացուցուել է, որ թշնամին կանգ չի առնելու այնքան ժամանակ, քանի դեռ չի իրականացրել իր ծրագիրն ամբողջութեամբ, մեր իրական օրակարգը պէտք է ձեւաւորուի բացառապէս խաղի դաժան օրէնքներին համապատասխան եւ համահայկական ուժի եւ հնարաւորութիւնների համախմբման անհրաժեշտութեան շուրջ, ինչը կը նպաստի Հայաստանի վերածննդին, հզօրացման վերականգնմանը ու առկայ մարտահրաւէրներին համարժէք եւ համաչափ արձագանգմանը:
Մենք պէտք է գիտակցենք, որ Կովկասն ընդգրկող Մեծ Մերձաւոր Արեւելքում ոչ մի փաստաթուղթ էլ չի կարող լուծել առկայ խնդիրներն ու երաշխաւորել տեւական, մնայուն եւ իրական խաղաղութիւն: Հայաստանի եւ հայութեան համար խաղաղութիւնը հասանելի է միայն եւ բացառապէս 44-օրեայ պատերազմի արդիւնքում ուժերի խախտուած հաւասարակշռութեան վերականգնմամբ եւ թշնամու նկատմամբ ռազմաքաղաքական երբեմնի գերակայութեան վերստին հաստատման միջոցով:
Այլ ելք չկայ եւ լինել չի կարող: Ստորագրուած ցանկացած փաստաթուղթ առ ոչինչ կը դառնայ, եթէ մենք շարունակենք գործել «զիջենք, որ վերջանայ, փրկուենք» արատաւոր եւ վտանգաւոր մտայնութեամբ, իսկ թշնամին կը շարունակի գործել եւ իրականացնել իր ծրագիրն` առաջնորդուելով «կա՛մ մենք, կա՛մ դուք» սկզբունքով:
aztagdaily.com/archives/560255
